Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нішчы́мніца, ‑ы, ж.
Разм.
1. Посная ежа. Сям’ю [Леўчык] трымаў на нішчымніцы, хоць выкормліваў па два — тры вепрукі на год.Чарнышэвіч.Дабудоўваў [сядзібу] .. бацька Банадыся, бядняк з беднякоў, у якога нішчымніца і на сняданак, і на полудзень, і на вячэру.Хадкевіч.
2. Бясхлебіца, голад. [У кнізе] ёсць некалькі апавяданняў пра дзяцінства, на долю якога выпала перажыць .. жахі вайны, зведаць сіроцтва і нішчымніцу.«ЛіМ».Многае вакол было падобна на ваеннае. Тое ж запусценне, тая ж нішчымніца, і — зямлянкі, зямлянкі...Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
1. Бацькава або матчына сястра; жонка дзядзькі. Вярнуўшыся ў прыцемках з поля, .. [Аня] зайшла да Андрэевай цёткі.Мележ.
2.Разм. Дарослая жанчына наогул; зварот да старэйшай па ўзросту жанчыны. У калідоры стаялі Міколавы аднавяскоўцы — дзядзька Лявон і цётка Тэкля.Корбан.— Ты думаеш, цётка, я не ведаю? Усе ведаюць! А я не вмоўчу.Чорны.
•••
Голад не цётка — пра стан галоднага і таму непераборлівага ў ядзе чалавека (жывёлы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mighty
[ˈmaɪti]1.
adj.
1) магу́тны; мо́цны
a mighty ruler — магу́тны ўлада́р
mighty force — вялі́кая сі́ла
2) ве́льмі вялі́кі, велічэ́зны, вялі́зны
a mighty famine — вялі́зны го́лад
2.
adv.
ве́льмі
3.
n.
магу́тнасьць f., магу́тная асо́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Лохнуць1 ’прагнуць’ (стаўб., Сл. бел. нар. фраз.; Жд. 2). Прасл.loknǫti — дзеяслоў закончанага трывання ад lokati ’хлябтаць’, параўн. бел.локаць ’піць’ (Нас.). Этымалогію гл. лакта́ць. Параўн. таксама Слаўскі (5, 151–153, 160). Куркіна (Этимология–72, 75) супастаўляе славен.lohnẹ́ti ’адчуваць, імкнуцца, патрабаваць’ са славац.lochať ’хлябтаць’, láchať ’хацець, піць’, укр.лохати(ся) ’адчуваць голад’ і зводзіць іх (і іншыя) да асноў: lox‑/las‑/laš‑. Сюды яна адносіць і ўкр.ло́хнути ’быць у адчаі’, ’сумаваць’, параўн. наступнае слова.
*Лохнуць2, лохнути ’сумаваць, трывожыцца’ (Бес.), рус.гло́хнуць ’сумаваць, быць у адзіноце’, польск.głuchnąć ’сціхаць, замаўкаць’, балг.глъ́хна ’сціхаць’, ’заглушацца пустазеллем (аб расліне)’, глʼкна ’перастаць плакаць, страціўшы голас’. Прасл.gluxnǫti/glъxnǫti (Трубачоў, Эт. сл., 6, 145 і 157). Да глухі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
му́чыць, мучу, мучыш, мучыць; незак., каго.
Прычыняць мукі, пакуты каму‑н. [Мільгун:] — Я сам па сваёй волі ні слова не гаварыў пра вас, нікога з вас не называў.. Але мяне мучылі, мяне катавалі.Колас.«Як гэта я не ўбярог бацькі?!» — мучыў сябе папрокамі Валодзя.Новікаў.// Быць прычынай мукі. У цяжкія дні блакады, калі прадукты ў нас выйшлі зусім, мяне, больш чым каго, пачаў мучыць голад.Карпюк.//(1і2ас.неўжыв.). Не даваць спакою, хваляваць, непакоіць. Пустыя дні бяздзейнасці, асабліва на першым пачатку, мучылі Маю.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
goad
[goʊd]1.
n.
1) кій кі́я m. (для паганя́ньня жывёлы)
2) узбуджа́льнік -а m., сты́мул -у m.; шпо́ра f.
2.
v.t.
1) паро́ць; паганя́ць (кі́ем, шпо́рай)
2) пабуджа́ць, прымуша́ць
Hunger goaded him to steal — Го́лад прыму́сіў яго́ кра́сьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
му́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.
1. Цярпець мукі; пакутаваць. — Страляй!.. Страляй!.. Толькі разам з дзеткамі, каб не мучыліся ў лапах вашых!.. — не ўнімалася Марыля.Нікановіч.[Сабіна:] — Гэта ж праз вас я мучуся, жывучы з нялюбым, праз вас не ведаю шчасця...Сачанка.//чым. Пакутаваць ад якой‑н. хваробы, болю. Мучыцца жыватом.//чым. Вельмі непакоіцца, перажываць, клапоцячыся аб кім‑, чым‑н. Мучыцца ж бедны думкай штодзённай, Каб голад са свету не звёў.Купала.
2.Разм. Рабіць што‑н. з вялікім намаганнем, без асаблівага поспеху. Дзве гадзіны мучыліся.. [хлопцы] і знялі [з барсука] не скуру, а нейкія лахманы.Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хо́лад, -ду м., в разн. знач. хо́лод;
пасіне́ць ад ~ду — посине́ть от хо́лода;
напусці́ць ~ду ў ха́ту — напусти́ть хо́лоду в дом;
зімо́выя халады́ — зи́мние холода́;
ад яго́ павява́е ~дам — от него́ ве́ет хо́лодом;
○ по́люс ~ду — по́люс хо́лода;
◊ цярпе́ць х. і го́лад — терпе́ть хо́лод и го́лод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
satisfy[ˈsætɪsfaɪ]v.
1. здавальня́ць, задавальня́ць, наталя́ць;
be satisfied with smth. быць задаво́леным чым-н.;
satisfy a request выко́нваць про́сьбу;
satisfy one’s hunger наталя́ць го́лад;
I am satisfied with your explanation. Я прымаю ваша тлумачэнне.