Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рэ́пацца, ‑аецца; незак.
Разм. Трэскацца, лопацца. [Паліна], такая маленькая, працуе там, на перамычцы, дзе раве сівер, ад якога рэпаюцца вусны і робіцца задубелым і непрыгожым твар.Савіцкі.Гэта рэпаецца спелы Жоўты струк, тугі і поўны, І на свет выходзіць белы Зіхатлівы твар бавоўны.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
orally
[ˈɔrəli]
adv.
1) ву́сна
2) ро́там, ву́снамі, праз ву́сны, праз рот
The medicine was taken orally — Лек быў прыня́ты праз рот
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wydęty
wydęt|y
надзьмуты;
~e wargi — надзьмутыя вусны;
~y brzuch — успушаны жывот
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пажа́длівы, ‑ая, ‑ае.
Схільны да задавальнення палавых пачуццяў. Пажадлівы чалавек.// Які выражае такую схільнасць. Твар у .. [Алы] пабялеў, заплюшчаныя вочы з густа падведзенымі вейкамі былі ў сініх кругах, і толькі поўныя, пажадлівыя вусны аставаліся, як звычайна, яркімі.Карпаў.Чубар праводзіў.. [гаспадыню] пажадлівым позіркам да дзвярэй.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасмя́гнуцьіпасма́гнуць, ‑не; зак.
Перасохнуць (пра губы, рот). На шчоках з’явіліся чырвоныя плямы, зрэнкі расшыраны, губы пасмяглі.Лужанін.У .. [Хамовіча] пасмаглі вусны, перасохла ў горле.Мурашка.// Пасохнуць ад недахопу вільгаці і ад празмернага сонца (пра траву і пад.). Усё на полі, на агародах пасмягла.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асмужы́ць, асмужыць; зак.
1.што. Зацягнуць, накрыць смугою, туманам, інеем і пад.
2.каго-што. Абпаліць, апячы сонцам; абветрыць. Колькі я пражыву, не ведаю. А хацелася б шмат пражыць, Навальніцамі ўсіх і ветрамі Вусны ўдосталь свае асмужыць.Бураўкін.Яе [песню] асмужыць сонцам поўдзень, Асвеціць полюса брыльянт.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zwilżyć
зак. увільгатніць; намачыць;
zwilżyć wargi językiem — аблізаць вусны;
zwilżyć gardło — прамачыць горла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
абыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Тое, што і абход (у 1, 2 знач.).
2. Тое, што і абыходак (у 1, 3 знач.). «Спатканне» — адзін сярод тых вершаў Танка, якія, вырасшы на глебе падпольнай літаратуры і фальклору, самі ўвайшлі ў вусны мастацкі абыход працоўных былой Заходняй Беларусі.У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)