Divitiae bonum non est

Багацце ‒ не шчасце.

Богатство ‒ не благо.

бел. Багацце ‒ не дабро. Багатаму не спіцца паначы. Не заўсёды там шчасце, дзе дастатак і багацце.

рус. Богатому не спится, богатый вора боится. Богатому сладко естся, да плохо спится. Богатство с деньгами, голь с весельем.

фр. Sac plein dresse l’oreille (Полная сумка заставляет навострить уши). Peu de bien peu de soucis (Мало богатства ‒ мало забот).

англ. Much coin much care (Много монет ‒ много заботы).

нем. Den Reichen flieht der Schlaf (От богатых улетает сон).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

наря́дность ж. прыбра́насць, -ці ж., убра́насць, -ці ж.; вы́страенасць, -ці ж.; прыго́жасць, -ці ж.; бага́цце, -цця ср.; шыко́ўнасць, -ці ж.; пы́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

fabulous [ˈfæbjələs] adj.

1. infml выда́тны, цудо́ўны;

We had a fabulous holiday. Мы выдатна адпачылі.

2. fml нечува́ны; невераго́дны;

fabulous wealth/riches ка́зачнае бага́цце

3. міфі́чны; ка́зачны;

fabulous beasts міфі́чныя істо́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зна́тнасць, ‑і, ж.

1. Прыналежнасць да знаці; радавітасць. Старая баранеса, якую ўсе паважалі за яе знатнасць і вядомасць, нават наведала брата. Лынькоў.

2. Становішча знатнага чалавека. «Добра то добра аддаць Зосю за Васіля: і багацце, і знатнасць, і ўсё-ўсё, толькі ж трэба ведаць, што яна яго... не шануе...» Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plenty​1 [ˈplenti] n.

1. даста́так, бага́цце;

in plenty у вялі́кай ко́лькасці, дастатко́ва

2. fml мно́ства, бе́зліч;

plenty of food/money/time шмат е́жы/гро́шай/ча́су;

£5 is plenty. Пяці фунтаў хопіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бядне́ць, ‑нею, ‑нееш, ‑нее; незак.

Ператварацца ў бедняка, траціць сваё багацце. Там, дзе поблізу чутны ў людской гаворцы гарады Нясвіж і Слуцк, незадоўга да першай імперыялістычнай вайны пачаў бяднець у сваім вялікім маёнтку пан Гальвас. Чорны. // Спусташацца, траціць разнастайнасць, мізарнець. // перан. Траціць былую глыбіню, мізарнець, рабіцца пасрэдным. Бяднець на думкі. Бяднець на ідэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каліта́, ‑ы, ДМ ‑ліце, ж.

1. Уст. Сумка для грошай; вялікі кашалёк. Над сіратою бог з калітою, ды з каліты ёй нічога не трапляе. З нар.

2. Уст. Грошы, багацце.

3. Абл. Паходная торба, сумка. Дастае тоўстую кнігу Дзед з вялікай каліты. Грахоўскі. [Марына] бярэ кусок асушка, Хлябок апошні з каліты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ubi opes, ibi amici

Дзе багацце, там і сябры.

Где богатство, там и друзья.

Гл.: Dum fervet...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Omnes divitiae virtuti postponendae sunt

Прыстойнасць лепш за ўсякае багацце.

Порядочность предпочтительнее всякого богатства.

Гл.: Bona fama...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Бага́ты, рус. бога́тый, укр. бага́тий, бога́тий, польск. bogaty, чэш. bohatý, ст.-слав. богатъ, балг. бога́т, серб.-харв. бо̀гат і г. д. Прасл. bogatъ, суфікс, утварэнне ад *bogъ ’бог; доля, маёмасць, багацце’ (гл. бог). Бернекер, 67; Траўтман, 23; Брукнер, 33–34; Фасмер, 1, 98–99; Махэк₂, 59; Слаўскі, 1, 38. Сюды ж прысл. бага́та ’шмат, многа’, рус. бога́то, укр. бага́то.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)