vorángehen
* vi (s)
1) ісці́ на чале́
2) папярэ́днічаць (D – чаму-н.)
3) перан. прасо́ўвацца, ру́хацца [ісці́] напе́рад
die Árbeit geht gut ~ — рабо́та ідзе́ до́бра [ідзе́ спо́рна]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prejudice
[ˈpredʒədəs]
1.
n.
1) прадузя́тасьць f.
a prejudice against doctors — прадузя́тасьць супро́ць лекаро́ў
a prejudice in favor of — прадузя́тасьць на кары́сьць каго́-чаго́
2) шко́да, кры́ўда f.
to the prejudice of — на шко́ду каму́-чаму́
2.
v.
1) быць прадузя́тым
2) псава́ць; шко́дзіць; кры́ўдзіць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пацярпе́ць, ‑цярплю, ‑цярпіш, ‑цярпіць; ‑цярпім, ‑церпіце; зак.
1. Цярпліва перанесці што‑н., вытрымаць (боль і пад.) некаторы час. — Доктар, зрабіце ўсё, каб я застаўся... жывы. — Паспрабую, толькі давядзецца пацярпець, наркозу ў нас няма. Васілеўская. Тайдо хацеў есці, але прыходзілася пацярпець. Маўр.
2. што. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі абазначае: перажыць, перанесці, зведаць тое, што абазначана назоўнікам. Пацярпець паражэнне. Пацярпець аварыю. □ Перадавалі, што нямецкі атрад пацярпеў няўдачу, камандзір цяпер месца не знаходзіць ад злосці, і невядома, чым усё гэта скончыцца. Лынькоў.
3. Панесці, мець страты; атрымаць цялесныя пашкоджанні. Сям-там былі выбіты кулямі вокны, але з людзей ніхто не пацярпеў. Якімовіч. Зона эмтээс .. вельмі пацярпела ад акупацыі. Хадкевіч. // Быць пакараным за што‑н. [Лабановічу] часамі арышт здаваўся прынадным, не пазбаўленым своеасаблівай прыемнасці. Чаму ж і не пацярпець за праўду? Чаму не спрабаваць лёсу «крамольніка»? Колас.
4. каго-што і чаго (звычайна з адмоўем). Дапусціць, змірыцца з кім‑, чым‑н. Не пацярпець несправядлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысвяці́ць, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак.
1. каго-што. Прызначыць каму‑, чаму‑н., для каго‑н., якой‑н. дзейнасці. Прысвяціць жыццё мастацтву. □ Надзея рашыла прысвяціць сябе любімай справе, якой так і не здолеў аддацца яе муж. Васілёнак. // што. Затраціць, выкарыстаць на што‑н. Другую палавіну дня напярэдадні адлёту касманаўты прысвяцілі развітанню з Масквой. Шыцік. Некалькі вечароў прысвяціў ксёндз Пацейкоўскі, каб улажыць казанне на першае набажэнства. Колас. У клас Віктар Паўловіч прыйшоў узбуджана вясёлы, увесь урок прысвяціў падагульненню. Шамякін. // што. Напоўніць пэўным зместам, зрабіць адпаведным якой‑н. тэме, якім‑н. пытанням. Чарговыя свае заняткі Зіна прысвяціла чытанню новых рашэнняў партыі і ўрада аб уздыме сельскай гаспадаркі. Кавалёў.
2. што. Зрабіць, стварыць што‑н. у гонар каго‑, чаго‑н., прызначыць каму‑, чаму‑н. (звычайна мастацкі твор) як знак павагі, пашаны да каго‑н. Прысвяціць раман памяці маці. Прысвяціць рэкорд гадавіне Кастрычніка. □ Перад ад’ездам на фронт .. [Пасмітны і Лыкоўскі] прысвяцілі адзін аднаму свае вершы. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тяготи́ться быць у цяжа́р (каму, чаму), адчува́ць цяжа́р (ад каго, ад чаго), быць ця́жкім (ад чаго);
я тягощу́сь одино́чеством адзіно́та мне ў цяжа́р (мне ця́жка ад адзіно́ты);
она́ тяготи́лась его́ прису́тствием ёй было́ ця́жка ад яго́ прысу́тнасці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
падне́сці сов.
1. (да каго, чаго, к каму, чаму) поднести́ (к кому, чему);
п. дзіця́ да акна́ — поднести́ ребёнка к окну́;
п. рэ́чы да цягніка́ — поднести́ ве́щи к по́езду;
2. (помочь нести) поднести́;
3. (сделать подношение) поднести́, преподнести́;
◊ п. ду́лю — груб. показа́ть шиш;
п. пілю́лю — поднести́ пилю́лю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
stress1 [stres] n.
1. напру́жанне, ціск, стрэс;
in times of stress y ця́жкі час;
the stress of weаther не́пагадзь, бу́ра;
under the stress of poverty пад гнётам бе́днасці;
under the stress of fear пад уздзе́яннем стра́ху
2. значэ́нне;
lay stress on/upon smth. падкрэ́сліваць што-н.; надава́ць чаму́-н. вялі́кае значэ́нне
3. ling. на́ціск;
place/put stresses расстаўля́ць на́ціскі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гіпно́з, ‑у, м.
1. Асаблівы стан частковага, няпоўнага сну ў чалавека і вышэйшых пазваночных жывёл, які ўзнікае пад уплывам знешніх раздражняльнікаў або ўнушэння. Быць у стане гіпнозу.
2. Усыпленне шляхам унушэння; гіпнатызаванне. Гіпноз хворага. // перан. Сіла ўплыву, уздзеяння, уласцівая каму‑, чаму‑н. Казкі паводзілі такі страх, што і ў слухачоў і ў апавядальніка варушыліся на галаве валасы. Гэта было падобна на гіпноз. Гіпнатызавалі адзін аднаго словамі, рухамі, страхам, напружанасцю пачуццяў. Чарнышэвіч.
[Ад грэч. hýpnos — сон.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
афарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.
1. Пакрыць або насыціць фарбай, чым‑н. фарбуючым. Афарбаваць дах. Афарбаваць тканіну. □ Лукаш асеў, і кроў яму афарбавала скронь. Танк.
2. Надаць які‑н. колер. Афарбаваць шчокі румянцам. □ Усход сонца афарбаваў акно спальні Крушынскага. Бядуля. А з-за лесу выплыў вялізны-вялізны месяц і адразу ўсё афарбаваў у жоўты колер. Чарнышэвіч.
3. перан. Надаць якое‑н. адценне, які‑н. сэнс чаму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпаве́дна,
1. прысл. Належным чынам, суразмерна.
2. прыназ. з Д і Т. Згодна чаму і згодна з кім-чым; у залежнасці ад чаго‑н. Пан Длугошыц, кожны раз сустракаючы новага госця, выказваў усе адзнакі гаспадарскай радасці і шляхетнасці: кланяўся, ветліва націскаў руку, кідаў тую ці іншую фразу, адпаведна выпадку ці асобе госця. Колас. — Думка асушыць Калхіду з’явілася даўно, — гаварыў Андрэй Міхайлавіч. — Яна ўмацоўвалася адпаведна з ростам тэхнікі. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)