піруэ́т

(фр. pirouette)

1) поўны кругавы паварот усім целам на наску адной нагі ў танцы;

2) хуткае вярчэнне цела вакол вертыкальнай восі ў фігурным катанні на каньках;

3) паварот каня на задніх нагах пры верхавой яздзе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абду́кцыя

(лац. abductio = адвод, адхіленне)

1) анат. рух канечнасці ад сярэдняй лініі цела (параўн. аддукцыя);

2) геал. перанос акіянічнай кары і мантыі на ўскраіну кантынента, у выніку чаго ўтвараюцца афіяліты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ампліту́да

(лац. amplitudo = велічыня)

1) размах ваганняў, найбольшае адхіленне цела пры ваганні ад стану раўнавагі;

2) мат. розніца меж, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня;

3) перан. размах, шырыня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гамаятэ́рмны

(ад гр. homoios = падобны, аднолькавы + -тэрмны);

г-ыя жывёлы — група жывёл з пастаяннай, устойлівай тэмпературай цела, якая амаль не залежыць ад хістанняў тэмпературы знешняга асяроддзя; цеплакроўныя жывёлы (параўн. пайкілатэрмны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гомайато́рмны

(ад гр. homoios = падобны, аднолькавы + therme = цяпло)

які мае пастаянную тэмпературу;

г-ыя жывёлы — жывёлы, якія маюць пастаянную, нязменную тэмпературу цела, што амаль не залежыць ад тэмпературы знешняга асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рух, -у, мн. -і, -аў, м.

1. У філасофіі — форма існавання матэрыі, бесперапынны працэс развіцця матэрыяльнага свету.

Няма матэрыі без руху і руху без матэрыі.

2. Перамяшчэнне каго-, чаго-н. у пэўным напрамку.

Вярчальны р.

Механізм прыйшоў у р.

Р. планет.

3. Змяненне становішча цела ці яго частак.

Р. рукі.

Танцавальныя рухі.

Ляжаць без руху.

4. перан. Унутраны штуршок, выкліканы якім-н. пачуццём, перажываннем.

Душэўныя рухі.

5. Язда, хада ў розных напрамках.

Р. транспарту.

Правілы дарожнага руху.

6. перан. Развіццё, напружанасць дзеяння.

Драматычны р. апавядання.

7. Актыўная дзейнасць многіх людзей, накіраваная на дасягненне агульнай сацыяльнай мэты.

Р. прыхільнікаў міру.

Нацыянальна-вызваленчы р.

8. Колькаснае ці якаснае змяненне; рост, развіццё.

Р. народанасельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

object​1 [ˈɒbdʒɪkt] n.

1. прадме́т, аб’е́кт; рэч;

a foreign object fml іншаро́днае це́ла;

an unidentified flying object неапазна́ны лята́льны аб’е́кт, НЛА;

an object of pity/curiosity/desire аб’е́кт спачува́ння/заціка́ўленасці/жада́ння;

an object of ridicule прад ме́т насме́шак; пасме́шышча

2. мэ́та, наме́р;

one’s sole object in life мэ́та ўсяго́ жыцця́ каго́-н.

3. ling. дапаўне́нне

♦

expense/cost is no object кошт/цана́ не ма́е значэ́ння; выда́ткі не ігра́юць ро́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

harden [ˈhɑ:dn] v.

1. рабі́ць цвёрдым; рабі́цца цвёрдым; зацвердзява́ць, цвярдзе́ць;

The cement hardened. Цэмент зацвярдзеў.

2. умацо́ўваць; загарто́ўваць; загарто́ўвацца;

harden steel загарто́ўваць сталь

3. рабі́ць неадчува́льным; рабі́цца неадчува́льным, жо́рсткім;

harden one’s heart against smb. стаць бязлі́тасным да каго́-н.;

harden smb. to smth. рабі́ць каго-н. загартава́ным, выно́слівым да чаго-н.; умацо́ўваць;

harden to labour прывы́кнуць да ця́жкай пра́цы;

harden the body/oneself against cold прывуча́ць це́ла/сябе́ да хо́ладу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фігу́ра

(лац. figura = вобраз, выгляд)

1) форма, абрысы чаго-н.;

2) знешнія абрысы чалавечага цела (напр. стройная ф.);

3) перан. чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (напр. палітычная ф.);

4) перан. важная, значная асоба (напр. буйная ф. у навуцы);

5) становішча цела, прадмета (у танцы, пры палёце) (напр. ф. вальса, ф. вышэйшага пілатажу);

6) ігральная фішка (напр. шахматная ф.);

7) мат. сукупнасць пунктаў на плоскасці або ў прасторы (напр. геаметрычная ф.);

8) моўны зварот, які надае мове асаблівую выразнасць (напр. стылістычная ф.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

solid

[ˈsɑ:ləd]

1.

adj.

1) цьвярды́, цьвёрды

Water becomes solid when it freezes — Вада́ пры замярза́ньні цьвярдзе́е

2) мо́цны, трыва́лы

a man of solid build — чалаве́к салі́днай будо́вы

3) суцэ́льны

The cloth is a solid blue — Ткані́на аднаго́ сі́няга ко́леру

4) пава́жны, грунто́ўны (пра вывуча́ньне, дасьле́даваньне)

5) усто́йлівы, пава́жны, салі́дны

a solid citizen — пава́жны грамадзяні́н

6) фіна́нсава мо́цны (пра прадпрые́мства)

7) цэ́лы

I waited three solid hours — Я чака́ў цэ́лыя тры гадзі́ны

8) Math. трохвыме́рны

9) Sl. до́бры, даскана́лы; першакля́сны

2.

adv.

аднагало́сна

to vote solid — галасава́ць аднагало́сна

3.

n.

1) цьвёрдае це́ла

2) Math. геамэтры́чнае це́ла

•

- solid ground

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)