таваравытво́рца, ‑ы, м.

Той, хто заняты вытворчасцю тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца тушаваннем, тушоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлегляда́ч, ‑гледача, м.

Той, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уга́двальнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўгадвае; адгадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціхамі́рнік, ‑а, м.

Той, хто ўціхамірвае каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарцо́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца фарцоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

церабі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто цярэбіць лён, каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюленябо́ец, ‑бойца, м.

Той, хто займаецца промыслам цюленяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таго́ны ’той’ (Сцяшк. Сл.). Адзайменнікавы прыметнік ад той ’ён’ (гл.), утвораны па тыпу ягоны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

merger

[ˈmɜ:rdʒər]

n.

1) зьліцьцё, злучэ́ньне n. (дзьвюх кампа́ніяў у адну́)

2) той, хто злуча́е, зьліва́е ў адно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)