◎ Кі́кіца ’кутас’ (Мат. Гом., Мат. Маг.). Да кітіца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паве́рхня ж., в разн. знач. пове́рхность;

п. ша́ра — пове́рхность ша́ра;

п. вярчэ́ння — мат. пове́рхность враще́ния;

п. нагрэ́ву — тех. пове́рхность нагре́ва;

нясу́чая п. — ав. несу́щая пове́рхность;

◊ ко́ўзацца па ~ні — скользи́ть по пове́рхности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рашэ́тнік ’ядомы грыб казляк, махавік’ (ТСБМ; лід., гродз., беласт., Сл. ПЗБ; Мат. Гом.), рашо́тнік ’тс’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), рашо́цік ’тс’, рашацю́к (Мат. Гом.), рэшэцю́га (Нар. словатв.), рэшо́цік ’тс’ (ПСл), падрашэ́тнік (Мат. Гом.). Ад рэшата 1 (гл.) на падставе знешняга падабенства (з дзірачкамі пад шапкай, Мат. Гом.), параўн. іншыя назвы: сітнік, сітавік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кружавы́ ’карункі’ (Мат. Маг., Сцяшк., Мат. Гом.). З рус. кружева.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тычня́к ‘плот, частакол’ (Мат. Мазыр.), ты́чнік зборн. ‘дубцы для агароджы’ (Мат. Гом.), тычы́ннік ‘частакол’ (леп., Рэг. сл. Віц.). Суфіксальныя ўтварэнні ад тыч, тычына (гл.), параўн. тыччо́: насек тычча, буду плот гарадзіць (докш., Янк. Мат.), ты́чча зборн. ‘тычкі’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Напа́шкі ’накінуўшы на плечы’ (докш., Янк. Мат., Янк. 1, Сцяц., калінк., рагач., Мат. Гом., Мат. Маг.), напа́шку ’тс’ (навагр., Нар. словатв.). З наапашкі ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Но́йды ’мабыць’ (Мат. Гом., Мат. Маг.), ’часамі, выпадкам’ (Бяльк.). Гл. поды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вычита́ть несов.

1. мат. адніма́ць;

вычита́ть одно́ число́ из друго́го адніма́ць адзін лік ад друго́га;

2. (удерживать) вылі́чваць; утры́мліваць;

вычита́ть из зарпла́ты оди́н проце́нт вылі́чваць (утры́мліваць) з зарпла́ты адзі́н працэ́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́стрый в разн. знач. во́стры;

о́стрый нож во́стры но́ж;

о́стрый ум во́стры ро́зум;

о́стрый со́ус во́стры со́ус;

о́страя боль во́стры боль;

о́стрый у́гол мат. во́стры ву́гал;

◊

о́стрый язы́к во́стры язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натура́льный в разн. знач. натура́льны;

натура́льная шко́ла лит., ист. натура́льная шко́ла;

натура́льное хозя́йство эк. натура́льная гаспада́рка;

натура́льная за́работная пла́та эк. натура́льная зарабо́тная пла́та;

натура́льный ряд чи́сел мат. натура́льны рад лі́каў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)