узмужне́ласць, ‑і, ж.

Стан узмужнелага. Духоўная ўзмужнеласць народа. □ Акцёр [Барыс Платонаў] паказвае духоўны рост героя, яго ўзмужнеласць. Сабалеўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укліньваць — уклініць і стан паводле знач. дзеясл. укліньвацца — уклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́рмленасць, ‑і, ж.

Стан арганізма (звычайна жывёлы) у залежнасці ад кармлення; сытасць. Сярэдняя ўкормленасць. Вышэйшая ўкормленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. успучваць — успучыць і стан паводле знач. дзеясл. успучвацца — успучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяшэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уцяшаць — уцешыць і стан паводле знач. дзеясл. уцяшацца — уцешыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушчыльне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушчыльняць — ушчыльніць і стан паводле знач. дзеясл. ушчыльняцца — ушчыльніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлорафармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго.

Уст. Прывесці (прыводзяць) хлараформам у стан наркатычнага сну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыно́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыноўкі; прызначаны для вырабу цыновак. Цыновачная салома. Цыновачны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

twitter​1 [ˈtwɪtə] n.

1. шчабята́нне, шчэ́бет (птушак); балбатня́

2. infml хвалява́нне, узбу́джанасць;

set smb. in a twitter давадзі́ць каго́-н. да нерво́васці, уво́дзіць каго́-н. ва ўзбу́джаны стан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экзальта́цыя

(лац. exaltatio)

крайне ўзбуджаны стан, хваравітая ўзбуджанасць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)