ва́куум, ‑у, м.
Спец. Разрэджаны стан газаў або паветра ў закрытым прыборы або пасудзіне; беспаветраная прастора.
[Лац. vacuum — пустата.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)