прилежа́щий

1. прич. які́ (што) стара́ецца; які́ (што) ру́піцца; які́ (што) прымыка́е (да чаго); які́ (што) мяжу́е (з чым), які́ (што) мяжу́ецца (з чым); см. прилега́ть;

2. прил., мат. прыле́глы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тройно́й

1. (втрое больший) трайны́;

в тройно́м разме́ре у трайны́м паме́ры;

2. (состоящий из трёх однородных частей) трайны́, патро́йны;

тройно́й кана́т патро́йны кана́т;

3. мат. трайны́;

тройно́е пра́вило трайно́е пра́віла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krzywy

krzyw|y

1. крывы;

patrzeć na kogo ~ym okiem перан. глядзець на каго нядобрым вокам;

2. кульгавы;

3. ~a мат. крывая

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kwadrat, ~u

м. квадрат;

podnieść do ~u мат. узвесці ў квадрат;

pięć do ~u — пяць у квадраце;

dureń do ~u — поўны дурань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jedność

jednoś|ć

ж.

1. адзінства;

w ~ci siła перан. у адзінстве сіла;

~ć przeciwieństw філ. адзінства процілегласцей;

2. мат. адзінка; велічыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

walec

м.

1. мат. цыліндр;

2. тэх. валец, валок; каток;

walec drogowy — дарожны каток;

po jakiego walca — за якім ліхам; якога ліха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Рышта́нт ’свавольнік’, ’распуснік’ (віл., НС; Сл. Гродз.), ’валацуга, злодзей’ (ТС), ’злодзей, нягоднік’ (Янк. Мат.), рышта́нец ’арыштант’, ’хуліган’ (Янк. 2), рышта́нтскій ’нягодніцкі’ (Янк. Мат.), рышта́нтства ’шкодніцтва’ (Янк. Мат.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

се́ктар

(лац. sector = які адсякае)

1) мат. частка плоскай фігуры, абмежаваная дугой і радыяльнымі лініямі (напр. с. круга);

2) частка якой-н. прасторы, абмежаваная радыяльнымі лініямі (напр. с. стадыёна);

3) частка народнай гаспадаркі, якая мае пэўныя эканамічныя і сацыяльныя прыметы (напр. дзяржаўны с., прыватны с.);

4) аддзел установы або арганізацыі, які мае пэўную спецыялізацыю (напр. с. уліку).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перыяды́чны

1. (закономерно повторяющийся) периоди́ческий, периоди́чный;

~ныя з’я́вы — периоди́ческие (периоди́чные) явле́ния;

2. в др. знач. периоди́ческий;

~нае выда́нне — периоди́ческое изда́ние;

○ п. дроб — мат. периоди́ческая дробь;

~ная сістэ́ма элеме́нтаў — хим. периоди́ческая систе́ма элеме́нтов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найме́ншы прил. превосх. ст.

1. (по величине) са́мый ме́ньший, наиме́ньший;

2. (по возрасту) са́мый мла́дший, моло́же всех;

○ ~шае кра́тнае — мат. наиме́ньшее кра́тное;

◊ ісці́ па лі́ніі ~шага супраціўле́ння — идти́ по ли́нии наиме́ньшего сопротивле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)