Verbum

працверазі́цца, ‑цверажуся, ‑цвярэзішся, ‑цвярэзіцца; зак.

Стаць, адчуць сябе цвярозым пасля выпіўкі; выцверазіцца, працверазець. Калі дзед працверазіўся, Анупрэй з яго пачаў жартаваць. Бядуля.

прыгатава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Разм. Стаць гатовым да чаго‑н. [Лявон:] Што я маруджу? Трэба ісці хутчэй.. прыгатавацца ў вялікую вандроўку! Купала.

пасураве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць суровым, суравейшым. Ільіч весела засмяяўся, аж неяк адкінуўся назад, а потым пасуравеў і нахмурыў бровы. Гурскі.

апаражні́цца, ‑ражнюся, ‑рожнішся, ‑рожніцца; зак.

1. Стаць пустым, парожнім. Апаражніліся першыя бутэлькі і першыя, талеркі. Крапіва.

2. Разм. Схадзіць па сваёй патрэбе.

пахудзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць худым, худзейшым. Панна Ядвіся прымеціла, што настаўнік за гэты час як бы асунуўся і пахудзеў. Колас.

пашчупле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць больш шчуплым, шчуплейшым. [Марыля] была вельмі мажная, на галаву вышэй за бацьку, які, здавалася, пашчуплеў. Чорны.

мазгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Разм. Думаць, узважваць, меркаваць. [Платон], відаць, ужо не раз мазгаваў пра тое, каб стаць непадзельным уладаром млына. Ракітны.

заганары́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Пачаць ганарыцца. // Стаць ганарыстым, фанабэрыстым. [Алёша Касцянок] больш за ўсё баяўся, каб не падумалі, што ён сапраўды заганарыўся. Шамякін.

зазалаці́цца, ‑ціцца; зак.

Стаць залацістыя, набыць колер, адценне золата. Зазалаціліся вогненным пажарышчам таполі, пад лёгкім ветрыкам пачалі губляць свой летні ўбор. Астрэйка.

адрадзі́цца, ‑родзіцца; зак.

Стаць зноў жывым; аджыць. // Абудзіцца да новага жыцця; аднавіцца, паявіцца зноў. І адродзіцца, уваскрэсне Ціхая слава твая, Хірасіма. Дзяргай.