2) спецыяльна абсталяваны бак, цыстэрна для захоўвання і транспарціроўкі вадкасцей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хедла́йнер
(англ. head-liner, ад head-line = даваць загаловак)
фотанаборная машына з ручной устаноўкай шрыфтавых шаблонаў і фотаматэрыялу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хе́скер-шрэ́дэр
(англ. huskershredder)
машына для апрацоўкі кукурузы — вылушчвання пачаткаў і здрабнення сцёблаў у так званае кукурузнае сена.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
парка́нчык, ‑а, м.
Памянш.да паркан; невысокі паркан. Машына стаяла каля самага ганка. Ніколі гэтага не дазвалялася, каб ламаць кусты і парканчык.Лобан.Вось і домік сувязнога. Невысокі парканчык, праз які відаць увесь двор.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліфт, ‑а, М ‑фце, м.
Пад’ёмная машына для перамяшчэння пасажыраў і грузаў у шматпавярховых дамах, шахтах і пад. Два ліфты падымалі людзей на высокія паверхі бесперапынна.Броўка.Мы спускаліся ў ліфце з дзесятага паверха.Новікаў.
[Гал. lift.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затармазі́цца, ‑мозіцца; зак.
1. Запаволіць, спыніць свой рух пад дзеяннем тормаза. Машына затармазілася.
2.перан.Разм. Затрымацца, зацягнуцца ў сваім развіцці, руху. Наступленне на правым флангу затармазілася, прычым гэта ставіла пад пагрозу фланг Сібірака.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Maschíne
f -, -n машы́на, механі́зм
die ~ in Gang [Betríeb] sétzen — пусці́ць машы́ну
die ~ läuft [ist im Gánge, im Betríeb, im Láufen] — машы́на працу́е; перан. спра́вы на хаду́
~ schreiben* — друкава́ць на машы́нцы
sie schreibt Maschíne — яна́ друку́е на машы́нцы
sie hat Maschíne geschríeben — яна́ друкава́ла на машы́нцы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БАЛІ́СТА
(лац. ballista ад грэч. ballō кідаю),
старажытная кідальная машына. Прыводзілася ў дзеянне сілай пругкасці скручаных валокнаў (сухажылляў, вяровак і інш.) і прызначалася для разбурэння крэпасцяў і знішчэння іх абаронцаў. Выкарыстоўвалася да канца 5 ст. Далёкасць кідання цяжкіх снарадаў (камянёў, бярвёнаў і інш.) дасягала 400—800 м, лёгкіх стрэл — да 1000 м.