разлучы́цца, ‑лучуся, ‑лучышся, ‑лучыцца; зак.
1. з кім і без дап. Расстацца, перастаць быць разам (пра блізкіх, сяброў). Здарылася так, што неразлучныя сябры разлучыліся: загад ёсць загад. Васілёнак. Не магла і падумаць старая, што трэба будзе з Лідачкай разлучыцца. Брыль. // Перастаць жыць разам (пра мужа і жонку); разысціся. [Агата:] — Няма Хведара. — [Антось:] — А дзе? — Другі год няма ўжо... Разлучылася я з ім. Чорны. // перан. Пакінуць што‑н. дарагое, блізкае, адмовіцца ад чаго‑н. звычнага. Цяжка раптоўна разлучыцца з думкай аб шчасці. Дамашэвіч. Лявон Лук’янавіч Кулакоўскі не па сваёй ахвоце разлучыўся з пасадай дырэктара школы. «Вожык».
2. Перастаць быць злучаным з чым‑н.; аддзяліцца. Канцы правадоў разлучыліся.
3. Падзяліцца, раздзяліцца. [Руневіч] памятаў, як прыходзілі хлопцы, паасобку і групамі, як абрастаў іх атрад, як разлучыўся на два, як да двух прырос трэці, чацвёрты. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцішэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць цішэйшым, перастаць чуцца (пра гукі, шумы). Галасы птушак у полі сцішэлі, зоры міргалі ўжо не так выразна. Лупсякоў. / у безас. ужыв. Але ўсюды неяк вельмі сцішэла, як наўмысля. Кулакоўскі. // Стаць нячутным. Галасы немцаў сцішэлі. Фашысцкая лінія абароны засталася ззаду. Новікаў.
2. Супакоіцца, перастаць хвалявацца і пад. На вуліцы .. [Нахлябіч] ужо сцішэў, вельмі ж пасля спаткання з сынам. Чорны. // Спыніць свае дзеянні і пад.; уціхамірыцца. — За апошні час мы трохі сцішэлі, — Алесь таксама сеў. — Усё ж не фельдфебель над галавою. Лягчэй стала жыць. Караткевіч.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паменшыцца ў сіле, аслабець (пра з’явы прыроды). Дождж, які пачаўся раніцай, трохі сцішэў; у твар палілася халодная, колкая імжа. Капыловіч. // Прыйсці ў стан нерухомасці, спакою. Лясы сцішэлі. Мора сцішэла. // Крыху прыціхнуць (пра боль).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шапта́ць, шапчу, шэпчаш, шэпча; незак., што і без дап.
1. Гаварыць, вымаўляць вельмі ціха, шэптам. Шаптаць на вуха. Шаптаць малітвы. □ Губы .. [Людмілы] шапталі гнеўныя пракляцці тым, хто ўчыніў такую лютую бойню. Якімовіч. — Саша... Саша... Ты ж сама прыгажосць... — шаптаў Малашкін, гладзячы руц Сашы, — з табою жыць і паміраць. Пестрак. // перан. Утвараць якія‑н. ціхія гукі (слабы шум, шолах і пад.). Шэпча жыта, нібы стогне Здушанай тугою. Колас. Зноў так радасна шэпчуць дубровы. Кляшторны.
2. Перадаваць якія‑н. чуткі па сакрэту, тайна. І не толькі яны [Сцёпка з Борам] — уся вуліца шаптала пра Міхалку. Баранавых. — Каму ж, хлопцы, пачаць, як не нам? Можа, напалохаюць тыя, што будуць шаптаць з-за вугла ды чакаць паратунку з-за мора. Брыль.
3. Шэптам замаўляць, чараваць. Матруна ёй [шаптусе] цягала Адзенне, грошы, сала, — Амаль усё занесла, што было, А тая ўсё шаптала, чаравала. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
house
[haʊz]
1.
n., pl. houses [ˈhaʊzɪz]
1) дом -у m., ха́та f.
to keep house — ве́сьці ха́тнюю гаспада́рку
2) пала́та f.
3) тэа́тар -ру m., пу́бліка f.; наве́дваньне n.
The house was jammed — Тэа́тар быў набі́ты бітко́м
We had a good house — Была́ до́брая наве́двальнасьць
to bring down the house, informal – вы́клікаць бу́ру во́плескаў
2.
v.t.
1) прыма́ць або́ дава́ць дом для жыцьця́
2) забясьпе́чваць жытло́м
3) дава́ць прыту́лак
3.
v.i.
жыць, займа́ць жыльлё
•
- house agent
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
must
I [mʌst]
1.
v.i.
му́сіць
Man must eat to live — чалаве́к му́сіць е́сьці, каб жыць
You must have that book — Ты му́сіш мець гэ́тую кні́гу
You must have heard about it — Вы напэ́ўна чу́лі пра гэ́та
2.
n.
абавя́зак -ку m., неабхо́днасьць f.
This rule is a must — Гэ́тае пра́віла абавязко́вае
3.
adj.
патрэ́бны, неабхо́дны
a must item — неабхо́дная рэч
II [mʌst]
1.
n.
за́тхласьць f. (падва́льнага паве́тра); за́тхлы, гнілы́ пах
2.
v.
рабі́ць (-ца) за́тхлым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хлеб м.
1. хлеб, род. хле́ба м.;
2. (зерно) збо́жжа, -жжа ср.;
3. (хлебные злаки) збо́жжа, -жжа ср., збажына́, -ны́ ж.;
4. (каравай) бу́лка, -кі ж. (хле́ба); бо́хан, -на м., буха́нка, -кі ж.;
5. перен. (пропитание) хлеб, род. хле́ба м.;
◊
жить на чужи́х хлеба́х на ласка́вым хле́бе быць; жыць як у Бо́га за дзвяры́ма;
хлеб насу́щный хлеб надзённы;
перебива́ться с хле́ба на квас ты́дзень з але́ем, ты́дзень гале́ем; ча́сам з ква́сам, а паро́ю з вадо́ю; калі́ прасна́к, а калі́ і зусі́м так; адзі́н раз гу́ста, другі́ раз пу́ста;
хлеб-со́ль хлеб-со́ль;
хлеб да соль хлеб ды соль;
хле́бом не корми́ хле́бам не кармі́;
и то хлеб і гэ́та хлеб;
сухи́м хле́бом пита́ться аб адны́м хле́бе жыць;
без хле́ба сиде́ть без хле́ба сядзе́ць;
иска́ть лёгкого хле́ба шука́ць лёгкага хле́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
necessity [nəˈsesəti] n.
1. неабхо́днасць, патрэ́ба;
of necessity па неабхо́днасці;
in case of necessity у вы́падку неабхо́днасці, пры неабхо́днасці;
the necessity of doing smth./to do smth. неабхо́днасць/патрэ́ба рабі́ць што-н.;
There is no necessity to do it. Няма ніякай неабходнасці гэта рабіць.
2. неабхо́дная рэч;
the bare/basic necessities of life прадме́ты/рэ́чы пе́ршай неабхо́днасці (адзенне, ежа і да т.п.)
3. неміну́часць, непазбе́жнасць, няўхі́льнасць
4. па трэ́ба; няста́ча, бе́днасць, гале́ча;
dire necessity пі́льная патрэ́ба
♦
necessity is the mother of invention ≅ бяда́ ды му́ка – та́я ж наву́ка; бяда́ хоць му́чыць, ды жыць ву́чыць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pig [pɪg] n.
1. свіння́; парася́
2. неаха́йнік; наха́бнік; свіння́;
How can you live in this mess? You are such a pig! Як можна жыць у такім беспарадку? Якая ж ты свіння!
♦
make a pig of oneself infml аб’яда́цца;
in a pig’s eye infml ніко́лі, нізашто́;
make a pig’s ear (out) of smth.BrE, infml рабі́ць што-н. ве́льмі дрэ́нна, халту́рыць;
buy a pig in a poke ≅ купі́ць ката́ў мяшку́;
when pigs fly AmE, iron. ≅ калі́ рак на гары́ сві́сне;
pigs might fly BrE чаго́ то́лькі не быва́е
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cat [kæt] n. кот; ко́шка, ко́тка
♦
be the cat’s whiskers/pyjamas infml быць высо́кай ду́мкі (аб кім/чым-н.);
cat-and-dog life infml ве́чныя сва́ркі; жыць як кот з саба́кам;
fat cats фіна́нсавыя тузы́;
let the cat out of the bag infml прагавары́цца, разбалбата́ць сакрэ́т;
like a cat on hot bricks ≅ як вуж на патэ́льні; як на іго́лках; як у пры́саку; як чорт пе́рад хма́рай;
like a cat that’s got the cream BrE ве́льмі задаво́лены сабо́ю;
rain cats and dogs infml ліць як з вядра́/цэ́бра (пра дождж)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пан м.
1. поме́щик, пан, ба́рин;
2. ба́рин, господи́н;
ва́жны п. — ва́жный господи́н (ба́рин);
3. (лицо, пользующееся властью по отношению к другим) господи́н, пан;
4. разг. (об уклоняющемся от работы) ба́рин;
5. (обращение) па́не господи́н, су́дарь;
◊ ці п., ці прапа́ў — погов. ли́бо пан, ли́бо пропа́л;
не вялі́кі п. — не велика́ ши́шка;
жыць па́нам (як пан, па-па́нску) — жить ба́рином;
віда́ць па́на па халя́вах — посл. ви́дно пти́цу по полёту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)