рубе́ж
1. Мяжа (БРС).
2. Цвёрды выступ зямлі на роўным месцы; вузкая броўка (Слаўг.).
□ в. Рубе́ж Кліч., в. Рубеж Чэрв., ручай Рубежнік Віц. (Рам. Мат.), в. Рубяжэвічы Ст.-дар.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
На́расць ’нараст’ (Гарэц., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС), на́расцень ’тс’ (Нас.; бялын., Янк. Мат.; Сл. ПЗБ, Мат. Гом., ТС), на́раснь ’тс’ (Мат. Гом.), на́расля, наро́сля ’тс’ (Мат. Гом., ТС), на́расль ’тс’ (Сл. ПЗБ). Ад нараста́ць, гл. расці́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́кіца ’кутас’ (Мат. Гом., Мат. Маг.). Да кітіца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паве́рхня ж., в разн. знач. пове́рхность;
п. ша́ра — пове́рхность ша́ра;
п. вярчэ́ння — мат. пове́рхность враще́ния;
п. нагрэ́ву — тех. пове́рхность нагре́ва;
нясу́чая п. — ав. несу́щая пове́рхность;
◊ ко́ўзацца па ~ні — скользи́ть по пове́рхности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рашэ́тнік ’ядомы грыб казляк, махавік’ (ТСБМ; лід., гродз., беласт., Сл. ПЗБ; Мат. Гом.), рашо́тнік ’тс’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), рашо́цік ’тс’, рашацю́к (Мат. Гом.), рэшэцю́га (Нар. словатв.), рэшо́цік ’тс’ (ПСл), падрашэ́тнік (Мат. Гом.). Ад рэшата 1 (гл.) на падставе знешняга падабенства (з дзірачкамі пад шапкай, Мат. Гом.), параўн. іншыя назвы: сітнік, сітавік (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кружавы́ ’карункі’ (Мат. Маг., Сцяшк., Мат. Гом.). З рус. кружева.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тычня́к ‘плот, частакол’ (Мат. Мазыр.), ты́чнік зборн. ‘дубцы для агароджы’ (Мат. Гом.), тычы́ннік ‘частакол’ (леп., Рэг. сл. Віц.). Суфіксальныя ўтварэнні ад тыч, тычына (гл.), параўн. тыччо́: насек тычча, буду плот гарадзіць (докш., Янк. Мат.), ты́чча зборн. ‘тычкі’ (Мат. Гом.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Напа́шкі ’накінуўшы на плечы’ (докш., Янк. Мат., Янк. 1, Сцяц., калінк., рагач., Мат. Гом., Мат. Маг.), напа́шку ’тс’ (навагр., Нар. словатв.). З наапашкі ’тс’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Но́йды ’мабыць’ (Мат. Гом., Мат. Маг.), ’часамі, выпадкам’ (Бяльк.). Гл. поды.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вычита́ть несов.
1. мат. адніма́ць;
вычита́ть одно́ число́ из друго́го адніма́ць адзін лік ад друго́га;
2. (удерживать) вылі́чваць; утры́мліваць;
вычита́ть из зарпла́ты оди́н проце́нт вылі́чваць (утры́мліваць) з зарпла́ты адзі́н працэ́нт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)