узво́дзіць несов.

1. в разн. знач. взводи́ть, возводи́ть;

2. (дом и т.п.) возводи́ть;

3. (в звание, чин) возводи́ть, производи́ть;

4. мат. возводи́ть;

1-4 см. узве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вероя́тность імаве́рнасць, -ці ж.; (правдоподобие) праўдападо́бнасць, -ці ж.; (возможность) магчы́масць, -ці ж.;

тео́рия вероя́тностей мат. тэо́рыя імаве́рнасцей;

по всей вероя́тности напэ́ўна, ма́быць, му́сіць; (очевидно) відаво́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погре́шность

1. хі́ба, -бы ж., хі́бнасць, -ці ж.; (ошибка) памы́лка, -кі ж.;

2. мат. хі́бнасць, -ці ж.;

абсолю́тная погре́шность абсалю́тная хі́бнасць;

относи́тельная погре́шность адно́сная хі́бнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́венство ср., в разн. знач. ро́ўнасць, -ці ж.;

возрастно́е ра́венство узро́ставая ро́ўнасць;

обще́ственное ра́венство грама́дская ро́ўнасць;

ра́венство треуго́льников мат. ро́ўнасць трохвуго́льнікаў;

знак ра́венства знак ро́ўнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прираще́ние ср.

1. (действие) прырашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. прыро́шчванне, -ння ср.;

2. (прирост) прырашчэ́нне, -ння ср.; прыро́ст, -ту м.;

3. лингв., мат. прырашчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыягана́ль​1

(лац. diagonalis, ад гр. diagonios = які ідзе ад вугла да вугла)

мат. прамая лінія, якая злучае два несумежныя вуглы многавугольніка або дзве вяршыні шматгранніка, што ляжаць не ў адной плоскасці;

па дыяганалі — наўскасяк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спіра́ль

(фр. spirale, ад гр. speira = выгіб)

1) мат. незамкнутая крывая лінія, якая ўтварае шэраг завіткоў вакол пункта на плоскасці або вакол восі;

2) спружына або дрот у выглядзе віткападобнай лініі (напр. с. электрычнай пліткі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́селак Населены пункт, хутар, які ўзнік на новым месцы з выхадцаў суседніх вёсак або з далёкіх перасяленцаў (Слаўг.).

□ в. Выселак Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

okrąg, ~ęgu

okr|ąg

м.

1. мат. акружнасць;

2. акруга;

~ąg wyborczy — выбарчая акруга;

~ąg przemysłowy — прамысловая акруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

macierz

1. уст. маці;

2. перан. калыска, радзіма;

3. мат., тэх. матрыца;

4. маціца;

macierz szkolna — школьная маціца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)