ціхма́насць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць ціхманага. Яшчэ Дануся паводзіла сябе так, як часамі дзеці пры чужым нябожчыку — з забаўнай вонкавай пакорай і ціхманасцю. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
himself
[hɪmˈself]
pron.
1) (emph.) сам
He himself did it — Ён сам гэ́та зрабі́ў
2) (refl.) сябе́, -ся, сабе́
He hurt himself — Ён вы́цяўся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыва́біць ’імітуючы голас (звычайна птушак), паклікаць; прыцягнуць увагу, погляд і пад.’ (Шпіл., Нас., ТСБМ, ТС), пріва́біць (Бяльк.), прыба́віць ’прывабіць’ з метатэзай (ТС). Сюды ж вытворныя: прыва́ба ’тое, што прываблівае, прыцягвае да сябе, прынада; прывабнасць’ (Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб., Бяльк., ТСБМ), ’пчаліная прынада’ (ваўк., лаг., Сл. ПЗБ; міёр., Жыв. НС), прыва́бнік, прыва́бачнік ’невялікі вулей, які ставяць на дрэве ў лесе для прываблівання пчол’ (ваўк., лід., нясвіж., Сл. ПЗБ; ЛА, 1). Узыходзіць да праславянскага прэфіксальнага ўтварэння *privabiti, якое ад *vabiti, гл. ва́біць. Укр. прива́бити ’прывабіць, прыцягнуць’, рус. дыял. прива́бить ’прынадзіць’, ст.-рус. прива́бити ’запрасіць, паклікаць; угаварыць, прыцягнуць да сябе’, польск. przywabić, чэш. přivabiti, серб.-харв. прива̀бити.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nieszczególnie
не вельмі добра; няважна;
czuć się nieszczególnie — адчуваць сябе няважна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ogłada
ж. добрыя манеры;
ogłada towarzyska — уменне трымаць сябе ў кампаніі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
oporządzić się
незак.
1. прыбірацца; прыводзіць сябе ў парадак;
2. экіпіраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
łudzić się
незак. ашуквацца; падманвацца;
łudzić się nadzieją — цешыць сябе надзеяй
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przyzwać
зак. паклікаць;
przyzwać kogo do siebie — паклікаць каго да сябе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wrabiać się
незак. разм.
1. увязвацца; ублытвацца;
2. браць на сябе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przebąknąć
зак. сказаць (прамовіць, вымавіць, адказаць) напаўголаса (ціха), выціснуць з сябе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)