baby1 [ˈbeɪbi] n.
1. дзіця́, дзіцё, немаўля́
2. infml са́мы мало́дшы (у сям’і);
mother’s baby ма́мчын сыно́к
3. інфанты́льны чалаве́к;
Don’t be such a baby! Хопіць дзяцініцца!
4. (у зваротку) дзе́тка, мало́е
♦
leave smb. holding the baby infml перакла́дваць на каго́-н. адка́знасць;
throw the baby out with the bathwater infml вы́плюхнуць дзіцё ра́зам з вадо́ю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
simple [ˈsɪmpl] adj.
1. про́сты, несклада́ны;
a simple statement comput. про́сты апера́тар
2. немудраге́лісты, про́сты;
simple food звыча́йная е́жа;
simple people про́сты люд
3. элемента́рны, нерасклада́льны;
a simple senten ce ling. про́сты сказ
4. прастаду́шны, наі́ўны; дурнава́ты;
as simple as a child шчы́ры як дзіця́
5.я́ўны, відаво́чны;
simple facts го́лыя фа́кты;
the simple truth шчы́рая пра́ўда
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нагуля́ць сов.
1. в разн. знач. нагуля́ть;
жывёла ~ля́ла тлу́шчу — скот нагуля́л жир;
не ве́льмі тут ~ля́еш — не о́чень здесь нагуля́ешь;
н. прасту́ду — нагуля́ть просту́ду;
н. дзіця́ — нагуля́ть ребёнка;
2. (приобрести игрой) наигра́ть;
н. зна́чную су́му гро́шай — наигра́ть значи́тельную су́мму де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перае́сці сов.
1. в разн. знач. перее́сть; (о ржавчине — ещё) изъе́сть;
дзіця́ перае́ла — ребёнок перее́л;
іржа́ перае́ла жале́за — ржа́вчина перее́ла (изъе́ла) желе́зо;
2. (всё, многое, в несколько приёмов) перее́сть, съесть;
п. ўсю бу́льбу — перее́сть всю карто́шку;
◊ п. нутро́ (вантро́бы) — вы́мотать кишки́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перарасці́ сов., в разн. знач. перерасти́;
сын ~ро́с ба́цьку — сын переро́с отца́;
для дзіця́чага са́да дзіця́ ~сло́ — для де́тского са́да ребёнок переро́с;
ста́чкі ~слі́ ў паўста́нне — ста́чки переросли́ в восста́ние;
кандыда́цкая дысерта́цыя ~сла́ ў до́ктарскую — кандида́тская диссерта́ция переросла́ в до́кторскую
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
babble
[ˈbæbəl]
1.
v.i.
1) лепята́ць (як дзіця́)
2) лапата́ць, балбата́ць; прабалбата́цца
2.
v.t.
разбалбата́ць
to babble a secret — разбалбата́ць таямні́цу
3.
n.
1) лепята́ньне n. (дзіця́ці), балбата́ньне, лапата́ньне n., балбатня́ f.
2) бу́лькат -у m. (вады́), цурчэ́ньне n. (струмяня́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бла́зан і бла́зен, ‑зна, м.
Разм.
1. Пра непаўналетняга чалавека, хлапчука; блазнюк. [Старшыня:] — І хто гэта дазволіў, каб нейкі блазан, учарашняе дзіця, маё заслуж[а]нае імя няславіў і аўтарытэт падрываў? Быкаў.
2. Малады чалавек несур’ёзных паводзін. — Эт, блазан, ды і толькі! — абсек Дразда злосны Косця і пайшоў па вуліцы. Карпюк. // Той, хто сваімі паводзінамі любіць пацяшаць другіх. [Маша Славіку:] — Блазен! Калі-небудзь ты моцна пагарыш за свае дурныя жартачкі. Шамякін.
3. Уст. Асоба пры двары манарха ці феадала, якая павінна была весяліць гаспадара і гасцей. Покуль размову вялі яны з панам, блазан у бубен парнуў нечакана. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асудзі́ць, асуджу, асудзіш, асудзіць; зак., каго-што.
1. Прызнаўшы вінаватым, вынесці абвінаваўчы прыгавор.
2. Прызнаць заганным, ганебным што‑н.; выказаць неадабрэнне каму‑, чаму‑н. Адна толькі Волька, ідучы паўз хату Лявона, рэдка калі прамінала, каб не асудзіць уголас старых. Васілевіч. Старэйшыя жанчыны сурова асудзілі [Таццяну] за тое, што яна кінула дзіця. Шамякін.
3. перан.; на што або з інф. Аддаць, пакінуць (на волю лёсу, на голад і пад.). Фашысцкія акупанты імкнуліся зрабіць партызанскія раёны зонай пустэчы, вынішчыць пасевы і тым самым асудзіць насельніцтва і народных мсціўцаў на голад. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насле́днік, ‑а, м.
1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе атрыманне. Прамы наследнік. Законны наследнік. □ Не шанцавала майму бацьку на сыноў.. А што гэта за гаспадар без наследніка. Скрыган. // Разм. Дзіця, сын. Віншаваць з наследнікам. □ — Ну, Валюха, як наш наследнік? — Вадзім абняў .. [жонку] за плечы, прыхінуў да сябе. Гаўрылкін.
2. перан. Пераемнікі, прадаўжальнікі якой‑н. справы. Наследнікі рэвалюцыйных традыцый. □ [Навум:] — Рыгор Піліпавіч забыўся, што мы наследнікі не толькі беларускай культуры, але і лепшага, што стварыла чалавецтва наогул. Мікуліч.
•••
Наследнік прастола — сын манарха або наогул асоба, да якой павінна перайсці ўлада ў манархічнай дзяржаве.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
несвядо́мы, ‑ая, ‑ае.
1. Які не ўсведамляе сваіх адносін да рэчаіснасці. Несвядомае дзіця. // Пазбаўлены класавай свядомасці; палітычна адсталы. [Нявідны:] — І трэба, таварышы, не толькі пускаць у ход зброю знішчэння ў вайне з панамі, а трэба таксама і развязваць вочы несвядомым польскім салдатам, абуджаць іх класавую свядомасць. Колас. // Якому не ўласціва ўсведамленне сваіх абавязкаў. Несвядомы работнік. // Характэрны чалавеку, які не ўсведамляе сваіх абавязкаў. Несвядомыя адносіны да працы.
2. Які адбываецца без кантролю, свядомасці; неўсвядомлены, інстынктыўны. Успаміны.., здавалася, маладзілі .. [дзеда] на шмат гадоў і ўздымалі ў ім дух нейкага несвядомага пратэсту. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)