адця́гнены

1. отта́щенный, оття́нутый; см. адцягну́ць 1;

2. филос. отвлечённый, абстра́ктный;

~нае паня́цце — отвлечённое (абстра́ктное) поня́тие;

а. лік — мат. отвлечённое число́;

а. во́браз — отвлечённый о́браз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мно́жыць несов.

1. (увеличивать количество) мно́жить, умножа́ть;

м. рады́ фізкульту́рнікаў — мно́жить (умножа́ть) ряды́ физкульту́рников;

2. мат. мно́жить, перемножа́ть;

м. двухзна́чныя лі́кі — мно́жить (перемножа́ть) двузна́чные чи́сла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проціле́глы

1. в разн. знач. противополо́жный, проти́вный;

п. бок ву́ліцы — противополо́жная (проти́вная) сторона́ у́лицы;

~лая ду́мка — противополо́жное мне́ние;

2. мат. противолежа́щий;

п. ву́гал — противолежа́щий у́гол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксцэнтры́чны I в разн. знач. эксцентри́ческий, эксцентри́чный;

э. ну́мар — эксцентри́ческий (эксцентри́чный) но́мер;

э. чалаве́к — эксцентри́ческий (эксцентри́чный) челове́к

эксцэнтры́чны II мат. эксцентри́ческий;

~ныя фігу́ры — эксцентри́ческие фигу́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ксімум

(лац. maximum = найбольшае)

найбольшая велічыня, найбольшая колькасць, найвышэйшая ступень чаго-н. (напр. м. ападкаў); параўн. мінімум 7;

2) мат. найбольшае значэнне функцыі ў параўнанні з яе значэннямі ва ўсіх дастаткова блізкіх пунктах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

равноси́льный

1. (равной силы) раўнасі́льны;

равноси́льные борцы́ раўнасі́льныя барцы́;

2. перен. раўназна́чны;

собы́тие, равноси́льное катастро́фе падзе́я, раўназна́чная катастро́фе;

3. / равноси́льные уравне́ния мат. раўназна́чныя ўраўне́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сложе́ние​I

1. (действие) склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

сложе́ние сил физ. склада́нне сіл;

2. мат. склада́нне, -ння ср.;

пра́вило сложе́ния пра́віла склада́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падо́ра

Ст.-бел. 1. «Пашенный лес», г. зн. сенажаць на месцы высечкі, якая ўзарана пад поле (Віц. Рам. Мат.). Тое ж падорка.

2. Расчышчанае месца пад раллю ў лесе.

3. Дом у лесе для паляўнічых.

4. Хлеў на сенажаці ў лесе. Тое ж падорня.

□ ур. Падора (лес) Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

suwak

м.

1. залатнік;

2. замок, засцежка "маланка";

3. бегунок; паўзунок; хадунок;

suwak logarytmiczny мат. лагарыфмічная лінейка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mianownik

м.

1. грам. назоўны склон;

2. мат. назоўнік;

sprowadzić do wspólnego ~a — прывесці да агульнага назоўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)