положи́ться (понадеяться) паспадзява́цца (на каго, на што); (доверить) даве́рыць (каму, чаму); (довериться) даве́рыцца (каму, чаму), зда́цца (на каго, на што); (быть уверенным) быць упэ́ўненым (у кім, у чым);
я напра́сно положи́лся на него́ я дарэ́мна паспадзява́ўся на яго́;
я целико́м положи́лся на него́ я ца́лкам даве́рыўся яму́;
на его́ слова́ нельзя́ положи́ться яго́ сло́вам не́льга давяра́ць;
положи́тесь на меня́ даве́рцеся мне;
на меня́ мо́жете положи́ться ва мне мо́жаце быць упэ́ўнены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
hołdować
незак.
1. czemu пакланяцца чаму; быць прыхільнікам чаго; падпарадкоўвацца чаму; кіравацца чым; прытрымлівацца чаго;
hołdować złotemu cielcowi — пакланяцца залатому цяльцу;
hołdować modzie — падпарадкоўвацца модзе;
hołdować tradycji — прытрымлівацца традыцыі;
hołdować sztuce — служыць мастацтву;
2. kogo гіст. падпарадкоўвацца каму; быць у залежнасці ад каго;
3. гіст. падпарадкоўваць; рабіць васалам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
betrágen
*
1.
vt склада́ць; быць ро́ўным (чаму-н.)
2.
(sich) паво́дзіць сябе́
(gegen A – як-н. у адносінах да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
scháden
vi (D) шко́дзіць (каму-н., чаму-н.)
was schádet dir? — што за бяда́?
das schádet nichts — гэ́та нічо́га не зна́чыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трави́тьI несов.
1. (отравлять) труці́ць; атру́чваць; (истреблять — ещё) выво́дзіць;
2. охотн. гнаць, цкава́ць; (охотиться) палява́ць (на каго, на што; без дополнения);
3. перен. цкава́ць; (преследовать) не дава́ць спако́ю (каму, чаму); (мучить) му́чыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
уго́дничание удыга́нне, -ння ср. (перад кім, перад чым); (угождение) дагаджа́нне, -ння ср., нараўле́нне, -ння ср. (каму, чаму); (подольщение) падла́шчванне, -ння ср. (да каго, да чаго); (подлизывание) падлі́званне, -ння ср. (да каго, да чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
emphasis
[ˈemfəsɪs]
n., pl. -ses
1) на́ціск -у m.; пры́ціск -у m.; сі́ла f.
to put emphasis — кла́сьці на́ціск (на ва́жныя сло́вы ці фра́зы), гавары́ць з пры́ціскам
2) зна́чаньне, значэ́ньне n.
to lay emphasis on something — надава́ць чаму́ зна́чаньне, падкрэ́сьліваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
owing
[ˈoʊɪŋ]
adj.
1) ві́нны, ві́нен; вінава́ты
a man owing money — чалаве́к вінава́ты гро́шы
2) нале́жны
pay what is owing — заплаці, што нале́жыць
3) які́ выніка́е з чаго́
owing to — з прычы́ны чаго́; дзя́куючы чаму́; у вы́ніку чаго́, праз што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дані́на, ‑ы, ж.
1. Натуральны або грашовы падатак, які ў старажытныя і сярэднія вякі збіраўся князем, феадалам і пад. са сваіх падданых або пераможцам з пераможанага народа. Абкласці данінай. Збіраць даніну. □ Як аднаму з буйнейшых гарадоў старажытнай Русі, у свой час, па дагавору, выплачваў даніну Полацку нават сам Царград. Васілевіч.
2. Ахвяраванне, дар каму‑, чаму‑н. Нік цярпліва чакае. Потым знімае кепку і абыходзіць усіх, прымаючы даніну. Лынькоў. Ксяндзы і панкі, калі не ўсе падпісваліся на газету, то давалі пэўную даніну на яе выданне. Колас. // перан. Тое, што неабходна аддаць як належнае, заслужанае. Даніна павагі. □ Поля добра разумее, што.. ўзнагарода — даніна вялікай бацькавай рабоце, яго прафесарскай годнасці. Мікуліч. Я ў сэрца прагнае ўбіраю Даніну удзячнасці людской Майму спагадліваму краю, Маёй Радзіме дарагой. Гілевіч. // Вымушаная або мімавольная ўступка чаму‑н. Даніна модзе. Даніна часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сула́дны, ‑ая, ‑ае.
1. з чым, чаму. Адпаведны чаму‑н., згодны з кім‑н. Не баіцца цяжкай плыні год, твор, суладны з вечнасці законам. Русецкі. Словы Журавенкі былі суладны Антонавым думкам — ён і сам гаварыў пра тое ж на сходзе. Савіцкі.
2. Аднадушны. — Не... Не было, — пачуўся суладны адказ. Шынклер. З набліжэннем дня збору суладны настрой у класе мацнеў. Шыловіч.
3. Суладжаны, дружны. А ў наваколлі аддаецца суладны, дружны стук калёс. Гаўрусёў. У .. дружнай руплівай працы ішлі напорыстыя пяцігодкі, поўнячы зямлю суладным гулам машын, суладным рухам працавітых рук. Лынькоў. // Стройны, гарманічны (пра спеў, музыку і пад.). У новых дамах іграюць баяны і гучаць суладныя песні — гэта брыгадзір тынкоўшчыкаў Мікола Завадскі, шафёр Іван Канапелька .. спраўляюць наваселле. Грахоўскі. І чуцён суладны гоман Каля рэчкі ў гаі. Прануза. І сосен гонкіх спеў суладны Сціхаў у ссечаным галлі. Кляўко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)