старажавы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Прызначаны для назірання, вартавы; які з’яўляецца месцам для стоража. Старажавы катэр. Старажавы пост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сублімацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сублімацыі, прызначаны для яе; які ажыццяўляецца метадам сублімацыі. Сублімацыйны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьпяхо́тны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з варожай пяхотай і для засцярогі ад яе дзеянняў. Супрацьпяхотныя міны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмацня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ўзмацнення, павелічэння чаго‑н. Узмацняльная электронная лямпа. Узмацняльнае адценне суфікса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёрачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цёркі; прызначаны для расцірання, драбнення чаго‑н. Цёрачны барабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шляхаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Мост, прызначаны для пракладкі адной сухапутнай дарогі над другой пры іх перакрыжаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўкаапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі шоўку (у 1 знач.); прызначаны для яе. Шоўкаапрацоўчая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпі́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпіля (у 2 знач.); прызначаны для шпіля. Шпілевы электраматор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шроту (у 1 знач.). Шротавы зарад. // Прызначаны для стральбы шротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпізааты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае характар эпізаотыі. Эпізаатычныя захворванні. // Прызначаны для барацьбы з эпізаотыяй. Эпізаатычны персанал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)