Verbum

загарачы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Пачаць гарачыцца. // Ускіпець, раззлавацца. Гэта было ўжо занадта. Сямён ускіпеў, загарачыўся. Шыцік.

загру́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць грукаць. // Грукнуць некалькі разоў запар. У сенцах загрукалі, адчыніліся дзверы. Паслядовіч.

закіпяці́цца ​¹, ‑пяціцца; зак.

Тое, што і закіпець ​¹.

закіпяці́цца ​², ‑пячуся, ‑пяцішся, ‑пяціцца; зак.

Пачаць кіпяціцца.

зарыпе́ць, ‑піць; зак.

Пачаць рыпець. // Рыпнуць, прарыпець. У хаце зарыпелі масніцы, і на парог выйшаў мужчына. Новікаў.

заскры́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць скрыгаць. // Скрыгануць некалькі разоў запар; праскрыгатаць. Заскрыгаў паручнік зубамі, збялеў. Дубоўка.

затрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Пачаць трубіць. // Пратрубіць. [Пастух] затрубіў у рог і ляснуў, як стрэліў, пугаю. Сабаленка.

захіста́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць хістацца. // Хіснуцца некалькі разоў запар. Антонік захістаўся і пачаў валіцца. Мележ.

зашамаце́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак.

Пачаць шамацець. // Прашамацець. Мякка зашамацела мокрае лісце, і зноў усё сціхла. Пташнікаў.

зашапта́цца, ‑шапчуся, ‑шэпчашся, ‑шэпчацца; зак.

Пачаць таптацца. // Пашаптацца. Людзі зашапталіся і пасля няёмкага маўчання загаварылі зноў. Няхай.

зашапта́ць, ‑шапчу, ‑шэпчаш, ‑шэпча; зак.

Пачаць шаптаць. // Прашаптаць. — Міхалка, ты спіш? — моцна зашаптаў за сцяною Скуратовіч. Чорны.