лі́павы I ли́повый;

~вая кара́ — ли́повая кора́;

л. чай — ли́повый чай; л. мёд ли́повый мёд

лі́павы II прост. (поддельный, фальшивый) ли́повый;

л. дакуме́нт — ли́повый докуме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́пагадзь, прысл.

Разм. За добрым надвор’ем, пры добрай пагодзе. — Не сена, а чай кітайскі, запагадзь да апошняй травінкі прыбралі. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарба́та ’чай’ (БРС, Касп., Нас., Бяльк., Сцяшк. МГ). Укр. дыял. зах. герба́та, гарба́та ’тс’. Запазычанне з польск. herbata (дыял. harbata) ’чай’. У першай частцы гэтага слова лац. назва расліны наогул (herba), у другой бачаць паўд.-кіт. назву чаю tē. Як думаюць некаторыя даследчыкі (агляд гл. у Слаўскага, 1, 416), у польск. мову назва трапіла праз гал. herba thee (адсюль і іт. erba tè). Гл. Слаўскі, там жа; Брукнер, 171. Паводле іншай версіі (Слаўскі, там жа), у другой частцы слова трэба бачыць лацінізаваную форму назвы чаю ‑thea (такая форма засведчана даўно).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разлива́ть несов., прям., перен. разліва́ць;

разлива́ть чай гостя́м разліва́ць гарба́ту (чай) гасця́м;

разлива́ть вино́ по буты́лкам разліва́ць віно́ ў бутэ́лькі;

со́лнце разлива́ло тепло́ со́нца разліва́ла цяпло́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвето́чный в разн. знач. кве́ткавы;

цвето́чная по́чка кве́ткавая пупы́шка;

цвето́чный горшо́к вазо́н;

цвето́чная вы́ставка кве́ткавая вы́стаўка;

цвето́чный магази́н кве́ткавы магазі́н;

цвето́чный чай кве́ткавы чай, кве́ткавая гарба́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кафэ́

(фр. café)

певялікі рэстаран, дзе прадаюць кофе, чай, закускі, прахаладжальныя напіткі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

закіпе́ць ​1, ‑піць; зак.

Зрабіцца кіпячоным, гатовым да ўжывання. Чай закіпеў, можна піць.

закіпе́ць ​2, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць кіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *По́смыч, посмуч ’чорнагаловік крывасмокавы, Poterium sangitisorba L або Saguisorba minor’ (ТС); іншая назва с мучай: ёго зовуць чорнагалоў, а осенью анучай, целят кормяць: варыянт омы чай ’асака на мокрых месцах’ (ТС). Да смыкаць скубаць, рваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чае... (а таксама чая...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «чай» (у 1, 2 знач.), напрыклад: чаеапрацоўка, чаеразважачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)