Kréisel

m -s, -

1) ваўчо́к (цацка)

sich wie ein ~ dréhen — круці́цца, як ваўчо́к

2) фіз. жыраско́п, гіраско́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вярту́шка ж разм

1. (дзверы) Dréhtür f -, -en;

2. (цацка) Spíelzeug, das sісh dreht; Mühle f -, -n, Wíndrad n -(e)s, -räder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калейдаско́п

(ад гр. kalos = прыгожы + eidos = выгляд + skopeo = гляджу)

1) аптычная прылада-цацка, у якой можна наглядаць змену розных каляровых узораў;

2) перан. хуткая змена чаго-н. (напр. к. уражанняў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ваўчо́к ​1, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да воўк.

ваўчо́к ​2, ‑чка, м.

1. Цацка ў выглядзе круга або шарыка на шпяні, якая пры хуткім вярчэнні доўга захоўвае вертыкальнае становішча.

2. Разм. Невялікая круглая адтуліна ў дзвярах турэмнай камеры для назірання за вязнямі. У дзвярах быў прароблен ваўчок, круглая дзірка, каб варта магла бачыць, што робіцца ў камеры. Колас. // Вочка ў дзвярах кватэры.

•••

Круціцца ваўчком гл. круціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́баўка, ‑і, ДМ ‑баўцы; Р мн. ‑бавак; ж.

1. Тое, што і забава. [Пятро Захаравіч] перагортваў альбом проста так, дзеля забаўкі, але хутка зацікавіўся не на жарт. Краўчанка. Праз нейкі час рыба пачала браць прынаду. Кравец захапіўся гэтай забаўкай. Чорны.

2. Рэч, якая служыць для гульні дзецям, цацка. З гліны пеўнікі-свісткі — Забаўкі для малых. Броўка. Паходня пазіраў то на забаўкі на стале, то на Марынчын твар. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miś

м.

1. жарт. мішка (мяккая цацка);

2. прам. і перан. мядзведзь, мядзведзік;

3. штучнае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

медзведзяня́ н

1. Bärenjunge n -n, -n; júnger [kléiner] Bär; Téddy(bär) m (дзіцячая цацка);

2. разм (пра чалавека) kléiner Bär, únbeholfener (júnger) Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wíndmühle

f -, -n

1) вятра́к, ветраны́ млын

ein Kampf gégen ~n — перан. барацьба́ з ветрака́мі

2) вярту́шка (цацка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

самастрэ́л ​1, ‑а, м.

1. Старажытная зброя для кідання стрэл і камення, якая складаецца з лука з прыкладам і спускавога механізма. // Дзіцячая цацка ў выглядзе такой зброі.

2. Спец. Пастка спецыяльнай канструкцыі на шашкоў, якая нагадвае лук.

самастрэ́л ​2, ‑а і ‑у; м.

1. ‑у. Наўмыснае раненне самога сябе (з мэтай ухілення ад ваеннай службы). Сапраўдны салдат ніколі не зробіць самастрэлу. Гурскі.

2. ‑а. Разм. Салдат, які знарок раніў сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zabawka

zabawk|a

ж. цацка; забаўка;

dziecinna ~a — а) дзіцячая цацка;

перан. дробязь; глупства;

to jest dla niego ~ą — гэта для яго пустая (лёгкая справа);

być ~ą w czyich rękach (czyim ręku) — быць цацкай у чыіх руках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)