olejny

olejn|y

алейны;

farby ~e — алейныя фарбы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kontrastowy

kontrastow|y

кантрастны;

~e barwy — кантрастныя фарбы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сухазло́тка ’тонкія пласцінкі золата для аздобы, сусальнае золата’ (Гарэц.), параўн. укр. сухозоло́тица ’тс’. Відавочна, па фанетычных прыкметах паланізм; параўн. сухапазлача́ны ’колер фарбы пад золата’ (Варл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

glaring [ˈgleərɪŋ] adj.

1. асляпля́льны

2. крыклі́вы (пра фарбы)

3. абура́льны (пра памылкі, хлусню і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

збля́клы разм.

1. (пра фарбы) verblíchen, blass, matt;

2. (завялы) verwélkt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аэро́граф, ‑а, м.

Прыбор для тонкага распылення фарбы сціснутым паветрам пры напясенні яе на паперу, тканіну і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казеі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казеіну. // Які мае ў сваім саставе казеін. Казеінавы клей. Казеінавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замацава́льнік, ‑у, м.

Хімічны састаў для замацавання фота і кінаплёнкі пасля праяўлення, фарбы на тканіне і пад.; фіксаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спако́йны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы.

Спакойная рака.

Сядзець спакойна (прысл.).

2. Які выражае спакой (у 2 знач.), без душэўных трывог, перажыванняў.

Спакойнае жыццё.

На сэрцы спакойна (прысл.).

3. Стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе.

С. конь.

Спакойнага нораву чалавек.

4. Роўны ў сваім працяканні.

Спакойная хада.

Спакойная гутарка.

5. Не ваенны, мірны.

С. час.

6. Які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі.

Спакойная старасць.

7. Прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.).

Спакойныя фарбы пейзажаў.

Спакойнае, мяккае святло.

|| наз. спако́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грыміро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для грыміравання. Грыміровачныя фарбы.

2. у знач. наз. грыміро́вачная, ‑ай, ж. Пакой для грыміравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)