ранчэ́ра

(ісп. ranchero)

уладальнік ранча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Besítzer

m -s, - улада́льнік, гаспада́р, ула́снік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éigentümer

m -s, - ула́снік, улада́льнік, гаспада́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аптэ́кар, ‑а, м.

1. Уст. і разм. Работнік аптэкі, які робіць лякарствы; фармацэўт.

2. Уст. Уладальнік аптэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мануфактуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Уст.

1. Уладальнік мануфактуры (у 2 знач.).

2. Тое, што і мануфактуршчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

владе́лец улада́льнік, -ка м.; (хозяин чего-л.) гаспада́р, -ра́ м.; (собственник) ула́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карабе́льшчык, ‑а, м.

1. Уст. Уладальнік карабля. // Той, хто плавае на караблі.

2. Разм. Тое, што і караблебудаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуртаўшчы́к, ‑а, м.

1. Паганяты гурта, работнік пры гурце жывёлы.

2. Уст. Уладальнік гурта (гуртоў), які гандляваў жывёлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэсіяне́р

(фр. concessionnaire)

уладальнік канцэсіі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

планта́тар

(лац. plantator)

уладальнік плантацыі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)