карабе́льшчык, ‑а, м.
1. Уст. Уладальнік карабля. // Той, хто плавае на караблі.
2. Разм. Тое, што і караблебудаўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)