шрубава́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шрубарэзны. Шрубавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсцірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для юсціравання. Юсціравальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж. (спец.).

1. Аснова, на якой манціруюцца асобныя часткі машыны або станка.

2. Станок (у 3 знач.), лафет.

|| прым. стані́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

універса́льны, -ая, -ае.

1. Разнастайны, які ахоплівае многае.

Універсальныя веды.

У. спецыяліст.

2. З разнастайным прызначэннем, для разнастайнага выкарыстання.

У. інструмент.

У. станок.

|| наз. універса́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адразны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які трэба і можна адрэзаць.

А. талон.

2. Не суцэльны, з прышытай часткай.

Сукенка з адразным станікам.

3. Прызначаны для адразання.

А. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

балтарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да балтарэза. Балтарэзны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для абдзірання. Абдзірачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schléifmaschine

f -, -n шліфава́льны стано́к [варшта́т]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wérkbank

f -, -bänke стано́к, варшта́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ако́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для акорвання. Акорачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)