цы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. на каго. Спыняць каго‑н. вокрыкам «цыц», «ц-с-с», прыкрыкваць, забараняючы рабіць што‑н. — Ціха ты! Дзяцей перапужаеш! — цыкае на.. [Алеся] Варвара. Васілевіч. Нават калі бабка часам патурала ўнуччыным капрызам, [дзед] цыкаў на яе як за вялікую і вельмі важную правінку. Сабаленка.

2. Пляваць, сплёўваць праз зубы. [Клемусь] курыў звыклыя камсамольскія «пушкі» і цыкаў слінаю праз зубы ў качаргі. Чорны. Курцы смалілі махорку і цыкалі слінай пасярод хаты. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгру́зка ж.

1. камерц. Áusladung f -, -en; Áusladen n -s, Entláden n -s; Löschen n -s (судна);

ажыццяўля́ць разгру́зку Áusladung léisten;

спыня́ць разгру́зку Áusladung éinstellen;

2. (вызваленне ад чаго-н.) Entlástung f -, Enthébung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

scotch​3 [skɒtʃ] v. выво́дзіць са стро́ю; абясшко́джваць; спыня́ць, знішча́ць (што-н.);

scotch a mu tiny задушы́ць паўста́нне;

scotch a snake вы́рваць джа́ла ў змяі́;

scotch arumour спыні́ць чу́ткі (пра што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tool [tu:l] n.

1. інструме́нт, прыла́да;

a machine tool стано́к, варшта́т

2. сро́дак (у чыіх-н. руках);

the chief tools of a critic гало́ўныя сро́дкі кры́тыка

♦

down tools спыня́ць пра́цу, бастава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

throttle

[Өroʊn]

1.

n.

1) Auto. дро́сэль -я m.

at full throttle — по́ўным хо́дам

2) informal гло́тка f. (напр. у каня́)

2.

v.i.

зду́шваць; спыня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тушы́ць 1 ‘гасіць, спыняць гарэнне’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Бяльк., Касп., Яруш., Сержп. Прымхі, ТС, Юрч. Сін., Вруб.): pierunovy ahoń hrech tuszyć (Пятк. 2), перан. ‘спыняць, заглушаць, не даваць развівацца’ (ТСБМ). Параўн. укр. туши́ти ‘гасіць, супакойваць’, рус. туши́ть ‘тс’, стараж.-рус. утушити ‘задушыць’. Прасл. *tušiti ‘тушыць, супакойваць, рабіць ціхім’ — каўзатыўны дзеяслоў у адносінах да *tuxnǫti (гл. тухнуць 1), з якім знаходзіцца ў этымалагічнай сувязі (Борысь, 655), роднасны ст.-прус. tusnan ‘ціхі’, літ. tausýtis ‘сціхнуць (пра вецер)’, ст.-інд. tosáyati ‘супакойвае’, што да < і.-е. *tou̯s‑ ‘ціхі, мірны’ (Скок, 3, 528; Фасмер, 4, 128; ЕСУМ, 5, 687). Сюды ж адносіцца запазычанае са ст.-польск. tuszyć ‘спадзявацца, мець надзею’ ст.-бел. тушити, тушыти ‘тс’ (1577 г., ГСБМ) з развіццём значэння ад ‘супакойвацца, суцішацца’ да ‘спадзявацца’ (Борысь, 655; ЕСУМ, 5, 689), што можа лічыцца семантычнай інавацыяй часткі іранска-праславянскага моўнага арэала (Трубачоў, Труды, 2, 83).

Тушы́ць 2 ‘варыць на малым агні ў закрытай пасудзіне’ (ТСБМ, Нас., ТС, Касп.). Укр. дыял. туши́ть ‘тс’, рус. туши́ть ‘тс’, польск. дыял. túszyć, побач з tusić, dusić ‘тс’, харв. túšiti, балг. задуша̀вам ‘тс’. Гістарычна фармальна ідэнтычнае прасл. *tušiti (гл. тушыць 1); варыянтнасць асновы слова ў розных славянскіх мовах тлумачыцца кантамінацыяй ці застаецца няяснай (Скок, 3, 528; Слаўскі, 1, 180; Махэк₂, 135).

Тушы́ць 3 ‘рабіць тухлым’, тушы́цца ‘рабіцца тухлым’ (Юрч. СНЛ). Да ту́хлы (гл.) з чаргаваннем х > ш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

urywać

незак.

1. рваць, зрываць, адрываць;

2. разм. недадаваць, памяншаць, змяншаць;

3. абрываць, перарываць, спыняць, перапыняць;

urywać rozmowę — абрываць размову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

immobilize, BrE -ise [ɪˈməʊbəlaɪz] v. рабі́ць нерухо́мым; спыня́ць; паралізава́ць;

Оur troops were immobilized. Нашы войскі былі паралізаваны;

I was immobilized because of a broken leg. Я не мог рухацца, бо ў мяне была зламана нага.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

касава́ць, касую, касуеш, касуе; незак., што.

1. Выкрэсліваць, закрэсліваць. [Сымон] борздзенька перапраўляў тэкст, мяняў словы, выразы, касаваў цэлыя строфы. Колас.

2. Адмяняць, ліквідаваць, спыняць дзеянне чаго‑н. Касаваць пастанову. Касаваць дагавор. Касаваць шлюб. □ — І каб дзядзю Мішу далі права, што дазваляць, а што касаваць, — умяшаўся ў размову Смаляк, — ён зруйнаваў бы ўсе стадыёны і спорт-пляцоўкі. Паслядовіч.

3. Пераглядаць, апратэстоўваць рашэнне суда ў касацыйным парадку.

4. Абл. Рабіць непрыкметным, адсоўваць на задні план. Дзеці — два шустрыя, чарнявыя хлапчукі — напалавіну касавалі бяду. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

break off

а) абло́мваць, аблама́ць; адлама́цца

to break off a twig — аблама́ць галі́нку

б) перапыня́ць, спыня́ць

The conferences were broken off — Канфэрэ́нцыі былі́ спы́неныя

в) парва́ць сябро́ўства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)