дры́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Разм. груб. Спаць. — Хопіць дрыхнуць! — крычыць Мікола Васілю, які спіць, накрыўшыся коўдрай з галавою. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штоно́чы, прысл.

Тое, што і штоноч. Пахана, замест таго, каб спаць у хаце, сядзела штоночы ў млыне на мяшках. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fast​4 [fɑ:st] adv.

1. ху́тка, шпа́рка

2. мо́цна, трыва́ла;

be fast asleep мо́цна/беспрабу́дна/непрабу́дна спаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ра́на², ране́й, прысл.

1. Раніцай, уранні.

З вечара да рана (наз.).

2. Раннім часам; пра ранні час.

Прыехаць вельмі р.

3. Да ўстаноўленага або патрэбнага часу.

Р. вярнуцца дадому.

Р. легчы спаць.

◊

Рана ці позна, рана-позна — калі-н. (пра тое, што абавязкова павінна здарыцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sit up

а) прыўзьня́цца, се́сьці

б) засе́джвацца, ня кла́сьціся спаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hibernate

[ˈhaɪbərneɪt]

v.i.

1) спаць зімо́вай сьпя́чкай

2) зімава́ць (пра жывёлу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спа́ткі, выкл.

Звычайна ў звароце да дзяцей або ў паэтычным выразе: спаць. Лажыцеся ў раллю, зярняткі, спаткі, Накрыйцеся пасцілкай-скібкай. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спать несов., в разн. знач. спаць;

◊

спит и ви́дит спіць і сніць;

ла́вры спать не даю́т ла́ўры спаць не даю́ць;

спать ве́чным сном спаць ве́чным сном;

кто спит, (тот) не греши́т посл. хто спіць, той не грашы́ць;

солда́т спит — слу́жба идёт погов. ку́хар спіць, а булён кіпі́ць; ба́бка спіць, а гусе́й пасе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перасы́п (пірясып) ’звышпрацяглы сон’ (Юрч. СЫЛ). Пыера‑ і спаць (гл.), у ітэратыўнай форме ‑сыпаць < прасл. *sypnoli < *sьpat і.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

night owl [ˈnaɪtaʊl] n. infml паўно́чнік, начні́к; паўно́чніца, начні́ца (пра таго, хто не кладзецца спаць да позняй ночы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)