баранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.

1. Разрыхляць глебу бараной.

2. Пакідаць баразну, след на чым-н. (разм.).

Жэрдка баранавала зямлю.

|| зак. узбаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны, забаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны і пабаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. баранава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

scar​1 [skɑ:] n.

1. шрам, рубе́ц; глыбо́кая дра́піна (на дрэвах, камянях і да т.п.)

2. глыбо́кі след, ра́на;

a scar upon one’s good name пля́ма на рэпута́цыі;

Her years in prison left a scar. Яе гады ў турме пакінулі глыбокі след.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змардава́насць, ‑і, ж.

Стан змардаванага; змучанасць, знясіленасць. [Кучынскі] выглядаў.. горш за другіх лётчыкаў. Змардаванасць пакінула след на твары. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лыжня́, ‑і, ж.

След, пракладзены лыжамі. Коля збочвае з дарогі і па пракладзенай лыжні ідзе да ракі. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́ша, ‑ы, ж.

Снег, які толькі што выпаў. Снег засыпле белаю парошаю Сцежак след, пракладзены ў трысці. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wúndmal

n -(e)s, -e рубе́ц, след ад ра́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

track​2 [træk] v. сачы́ць, высо́чваць; напада́ць на след

track down [ˌtrækˈdaʊn] phr. v. дакапа́цца (да прычыны); вы́сачыць і злаві́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зайчы́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і заячы (у 1, 2 знач.). Зайчыны след. Зайчыны нораў.

•••

Зайчыная душа гл. душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сця́жыкі ’сляды гада’ (рагач., Сл. ПЗБ). Да сцягнуць < цягнуць, г. зн. ’след, які цягнецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бурундуко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бурундука, належыць яму. Бурундуковы след. Бурундуковая нара. // Зроблены са шкурак бурундука. Бурундуковае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)