самаахвя́рны, -ая, -ае.

Гатовы ахвяраваць сабой, сваімі інтарэсамі дзеля агульнай справы, дзеля шчасця іншых, гераічны і высакародны.

С. учынак.

С. подзвіг у імя інтарэсаў народа.

|| наз. самаахвя́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адне́сенасць, ‑і, ж.

Суадноснаець паміж сабой чаго‑н. падобнага; адпаведнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўакру́жнасць, ‑і, ж.

Крывая лінія, якая ўяўляе сабой палавіну акружнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазахапле́нне, ‑я, н.

Захапленне сабой, сваімі здольнасцямі, знешнім выглядам; самалюбаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leadership [ˈli:dəʃɪp] n.

1. кіраўні́цтва

2. уме́нне, здо́льнасць паве́сці за сабо́й людзе́й

3. першынство́ (у канкурэнцыі, спаборніцтве)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. каго-што. Замяніць, замясціць.

З. старога майстра ля станка.

2. на што і без дап. Замяніўшы каго-н., прыступіць да работы.

З. на дзяжурства.

З. на пост.

3. каго-што. Загарадзіць, засланіць сабой.

З. каго-н. сабой.

4. што каму. Загарадзіць, зрабіць перашкоду.

З. дарогу каму-н. (таксама перан.: перашкодзіць дзейнасці каго-н.).

5. што. Пераступіць.

Конь заступіў ляйчыну.

|| незак. заступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

незадаво́ленасць ж.

1. неудовлетворённость; см. незадаво́лены 1;

2. неудовлетворённость, недово́льство ср.;

н. сабо́й — неудовлетворённость (недово́льство) собо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

патрыярха́т, -у, М -ха́це, м.

К перыяду распаду першабытнаабшчыннага ладу: эпоха, што змяніла сабой матрыярхат, для якой характэрна пануючае становішча мужчыны ў гаспадарчым і грамадскім жыцці.

|| прым. патрыярха́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прапо́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. У матэматыцы: роўнасць дзвюх адносін (у 2 знач.).

Арыфметычная п.

Геаметрычная п.

2. Пэўныя суадносіны частак паміж сабой.

Правільныя прапорцыі ў частках пабудовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цераспало́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўяўляе сабой цераспалосіцу, вызначаецца цераспалосіцай. Цераспалосныя ўладанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)