forestall

[fɔrˈst‚l]

v.t.

1) папярэ́джваць; апярэ́джваць (рабі́ць ране́й)

2) прадухіля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вышэй...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае знач.:

1) раней (пра сказанае, напісанае), напр.: вышэйназваны, вышэйнапісаны;

2) размешчаны ў напрамку ўверх ад чаго-н., напр.: вышэйразмешчаны, вышэйляжачы;

3) галоўны, кіруючы, напр., вышэйстаячы (пра арганізацыі, інстанцыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перад..., прыстаўка.

1. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і азначае: спераду чаго-н., напр.: перадгор’е, перадсэрдзе, перадгісторыя, перадумова.

2. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і азначае: раней (у часе або прасторы) чаго-н., напр.: пераднавальнічны, перадпасяўны, перадынфарктны, пераднаціскны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Horret idem claudi situs ante capedine sacci

Баіцца трапіць у мех той, хто ў ім раней быў.

Боится попасть в мешок тот, кто в нём раньше бывал.

Гл.: Facit...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

вышэйпада́дзены, ‑ая, ‑ае.

Адзначаны, выкладзены раней. У святле вышэйпададзенага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предвосхища́ть несов. прадуга́дваць; апярэ́джваць; вызнача́ць напе́рад; рабі́ць ране́й (за каго-небудзь);

предвосхища́ть чью́-л. мысль прадуга́дваць чыю́-не́будзь ду́мку;

предвосхища́ть собы́тия апярэ́джваць падзе́і;

предвосхища́ть чьё-л. откры́тие рабі́ць адкрыццё ране́й за каго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што і без дап.

Дадаць пэўную частку грошай да раней унесенай сумы; выплаціць усё да канца.

Д. сто рублёў.

|| незак. дапла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмуніцыпаліза́цыя, ‑і, ж.

Зварот раней муніцыпалізаванай маёмасці былым яе ўладальнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быва́ла вводн. сл. быва́ло;

ране́й, б., я ча́ста хадзі́ў на палява́нне — ра́ньше, быва́ло, я ча́сто ходи́л на охо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Радне́й ’раней’ (карэліц., Сл. ПЗБ), ра́дні ’ранні’ (навагр., Сл. ПЗБ). Да ране́й, ра́нні з дысімілятыўным д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)