Hóhlraum

m -(e)s, -räume пустата́, пуста́я прасто́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

га́ла, ‑а, н.

Разм. Голае месца, чыстая прастора. Я гляджу цяпер, як гэта выцерабленае балота легла далёка роўным галам сенажаці. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустата́, -ы́, ДМ -стаце́, мн. пусто́ты, пусто́т, ж.

1. гл. пусты.

2. адз. Адсутнасць імкненняў, інтарэсаў (кніжн.).

Душэўная п.

3. Пустая (у 1 знач.) прастора (спец.).

Пустоты ў ліцці.

|| прым. пусто́тны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

przestrzeń

przestrze|ń

ж.

1. прастора;

~ń międzyplanetarna — міжпланетная прастора;

~ń życiowa — жыццёвая прастора;

~ń powietrzna — паветраная прастора;

2. адлегласць; прамежак;

na ~ni pięciu lat разм. цягам (за) 5 гадоў; на працягу 5 гадоў;

lęk ~ni мед. агарафобія, боязь прасторы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wásserfläche

f -, -n

1) паве́рхня вады́

2) во́дная прасто́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

unlimited [ʌnˈlɪmɪtɪd] adj. неабмежава́ны, бязме́жны;

an unlimited company econ. кампа́нія з неабмежава́най адка́знасцю;

an unlimited expanse of sea неабся́жная марска́я прасто́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

międzygwiezdny

międzygwiezdn|y

міжзорны;

przestrzeń ~a — міжзорная прастора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

міжплане́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца паміж манетамі. Міжпланетная прастора.

2. Які адбываецца паміж планетамі, прызначаны для сувязі паміж планетамі. Міжпланетнае падарожжа. Міжпланетны карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́ша, -ы, ж.

1. Празмерны дастатак, багацце; камфорт.

Жыць у раскошы.

2. Што-н. лішняе, не першай неабходнасці.

Непатрэбная р.

3. Прыроднае багацце, пышнасць расліннасці.

Р. паўднёвай прыроды.

4. Прастора, свабода.

Пасля гарадской мітусні, цеснаты ў лесе — сапраўдная р.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сінь, -і, ж.

1. Сіні колер; сіняя прастора, сіняя паверхня (пра мора, неба, паветра).

Марская с.

Не змераць вокам шыр палёў і неба с.

2. У горнай справе — назва некаторых руд, якія маюць сіні колер.

Медная с.

Жалезная с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)