беззапаве́тны, ‑ая, ‑ае.

Які аддаецца поўнасцю, да самазабыцця чаму‑н.; самаадданы. Беззапаветнае служэнне Радзіме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся, ‑стрыгуцца; зак.

Скончыць стрыгчыся, абстрыгчыся да канца, поўнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недалячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Не поўнасцю, не зусім вылечыць. Недалячыць раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Разм. Забрукаваць поўнасцю, цалкам; выбрукаваць. Убрукаваць усю вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начисту́ю нареч., прост.

1. (полностью, целиком) прост. по́ўнасцю, ца́лкам; (без остатка) зусі́м, на́чыста, дачыста́;

2. см. начистоту́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

анкла́ў

(фр. enclave)

тэрыторыя або частка тэрыторыі адной дзяржавы, поўнасцю акружаная тэрыторыяй іншай дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́гараць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыць; зак.

1. Згарэць поўнасцю.

Выгаралі дровы ў печы.

Вёска выгарала.

2. Выліняць, страціць натуральны колер.

Матэрыял выгараў на сонцы.

|| незак. выгара́ць, -а́е і выга́рваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Нашчэ́нт ’ушчэнт, дарэшты’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’дашчэнту, датла’ (ТС), ’зусім, поўнасцю, канчаткова’ (ТСБМ). Да шчэнт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

урэгулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Поўнасцю ўладзіць якія‑н. пытанні. Урэгуляваць канфлікт. Урэгуляваць цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bodily2 [ˈbɒdɪli] adv.

1. по́ўнасцю, ца́лкам;

They rose bodily. Яны ўсе як адзін усталі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)