смало́вы смолево́й; смоли́стый;

с. пах — смолево́й за́пах;

~вае пале́на — смоли́стое (смолево́е) поле́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гнілі́зна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і гніль. Пах гнілізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэто́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ацэтону. Ацэтонавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурнап’я́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дурнап’яну. Дурнап’янавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэазо́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэазоту. Крэазотавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафталі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафталіну. Нафталінавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасге́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фасгену. Фасгенавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stęchlizna

ж. затхласць; затхля; тхля; затхлы пах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

phosphoric

[fɑ:sˈfɔrɪk]

adj.

фо́сфарны (напр. пах, сьвятло́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

п’яні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; незак., каго-што.

Рабіць п’яным.

Віно п’яніць.

Духмяны пах квецені п’яніў галовы.

Поспехі п’яняць (перан.).

|| зак. ап’яні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -нёны.

Шчасце ап’яніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)