Verbum

сваяўство́, -а́, н. (разм.).

1. Адносіны паміж людзьмі, якія маюць агульных продкаў, а таксама паміж сваякамі тых, хто пажаніўся.

Быць у сваяўстве з кім-н. С. зрабілася відам роднасці, сваяцтва.

2. перан. Падабенства, блізкасць па змесце, прыкметах, уласцівасцях.

Першыя вершы былі ў непасрэдным сваяўстве з Багдановічам.

зубачы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Завостраная палачка для выдалення рэштак ежы, якія заселі паміж зубоў.

канферансье́, нескл., м.

Артыст, які аб’яўляе нумары праграмы на эстрадным прадстаўленні, канцэрце і займае гледачоў у перапынках паміж нумарамі.

недамо́ўленасць, -і, ж.

1. Непаўната, незакончанасць выказвання, замоўчванне чаго-н.

Адчувалася н.

2. Адсутнасць дамоўленасці, узгодненасці.

Н. паміж сумежнікамі.

непаразуме́нне, -я, н.

1. Няправільнае або недастатковае разуменне чаго-н.

Атрымалася н.

2. Адсутнасць узаемнага разумення.

Н. паміж сяброўкамі.

міжве́дамасны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца паміж рознымі ведамствамі.

Міжведамасная перапіска.

2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.

Міжведамасная камісія.

во́лак, -у, м.

Участак паміж дзвюма суднаходнымі рэкамі, цераз які ў даўнія часы перацягвалі волакам судна для працягу шляху.

пала́ткі, -так.

Насціл з дошак паміж печчу і сцяной у сялянскай хаце, які рабіўся на высокім узроўні ад падлогі.