ка́мбрык

(англ. cambric, ад Cambrai = назва горада ў Францыі)

тонкае празрыстае палатно, падобнае да батысту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

упапяро́к, прысл. і прыназ.

Тое, што і упоперак. Вось шырокае палатно ніў. Як вокам акінуць, цягнуцца яны далёка к лесу, за ўзгорак. Глядзець упапярок — зліты, суцэльны. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысе́сць, про́сясць, про́сяць, про́сізь ’палатно, натканае за адзін прыём; палатно, складзенае ў выглядзе гармоніка’ (віл., чэрв., пух., іўеў., шчуч., Сл. ПЗБ). Гл. прасе́сць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бала́ст, -у, М -сце, м.

1. Спецыяльны груз, які забяспечвае ўстойлівасць і асадку карабля, а таксама груз для рэгулявання вышыні палёту аэрастата.

2. перан. Што-н. лішняе, непатрэбнае, што не прыносіць ніякай карысці.

3. Шчэбень або пясок, якім засыпаюць чыгуначнае палатно і на які ўкладваюць шпалы (спец.).

Сухі б.

Платформы з баластам.

|| прым. бала́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́лены

1. тэкст gebléicht;

бе́ленае палатно́ gebleichte Léinwand;

2. (пра хату) gewéiß(el)t

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зрэ́б’е н

1. gróbes Spínngarn;

2. (палатно) Háusgewebtes (sub) n -n, -n; gróbes Tuch [Léintuch]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

damask

[ˈdæməsk]

n.

1) адама́шка f.

2) адама́шкавае палатно́ (на абрусы́)

3) дама́ская сталь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Палаце́нца ’ручнік’ (Бяльк., Мат. Гом.), палаце́нка ’тс’ (Сл. ПЗБ), палаце́нка, палаце́нцо ’ручнік; памянш. да палатно’ (Сл. ПЗБ). Рус. полоте́нце ’ручнік’. Да палатно (гл. Фасмер, 3, 316).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стра́пнік (стра́пнэк) ‘зрэбнае палатно нізкага гатунку’ (Сл. Брэс.), стра́пнік, стрэ́пнік ‘трапкач’, таксама страпка́ч ‘тс’ (Уладз.). Гл. стрэ́пкі ‘адходы пры часанні льну’, адсюль ‘палатно з адкідаў льну’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

linen [ˈlɪnɪn] n.

1. палатно́ (ільняное)

2. бялі́зна (асабліва пасцельная і сталовая)

♦

wash one’s dirty linen in public мыць бру́дную бялі́зну на лю́дзях; ≅ выно́сіць сме́цце з ха́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)