Léintuch

n -(e)s, -tücher

1) палатно́

2) прасціна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́мбрык

(англ. cambric, ад Cambrai = назва горада ў Францыі)

тонкае празрыстае палатно, падобнае да батысту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

упапяро́к, прысл. і прыназ.

Тое, што і упоперак. Вось шырокае палатно ніў. Як вокам акінуць, цягнуцца яны далёка к лесу, за ўзгорак. Глядзець упапярок — зліты, суцэльны. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысе́сць, про́сясць, про́сяць, про́сізь ’палатно, натканае за адзін прыём; палатно, складзенае ў выглядзе гармоніка’ (віл., чэрв., пух., іўеў., шчуч., Сл. ПЗБ). Гл. прасе́сць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бала́ст, -у, М -сце, м.

1. Спецыяльны груз, які забяспечвае ўстойлівасць і асадку карабля, а таксама груз для рэгулявання вышыні палёту аэрастата.

2. перан. Што-н. лішняе, непатрэбнае, што не прыносіць ніякай карысці.

3. Шчэбень або пясок, якім засыпаюць чыгуначнае палатно і на які ўкладваюць шпалы (спец.).

Сухі б.

Платформы з баластам.

|| прым. бала́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́лены

1. тэкст. gebléicht;

бе́ленае палатно́ gebleichte Léinwand;

2. (пра хату) gewéiß(el)t

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зрэ́б’е н.

1. gróbes Spínngarn;

2. (палатно) Háusgewebtes (sub) n -n, -n; gróbes Tuch [Léintuch]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэла́рьп

(іт. telari, ад tela = палатно)

прыстасаванні для змены дэкарацый у заходнееўрапейскім тэатры 16—17 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

damask

[ˈdæməsk]

n.

1) адама́шка f.

2) адама́шкавае палатно́ (на абрусы́)

3) дама́ская сталь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Палаце́нца ’ручнік’ (Бяльк., Мат. Гом.), палаце́нка ’тс’ (Сл. ПЗБ), палаце́нка, палаце́нцо ’ручнік; памянш. да палатно’ (Сл. ПЗБ). Рус. полоте́нце ’ручнік’. Да палатно (гл. Фасмер, 3, 316).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)