Разм. Тое, што і шаснуць (у 1, 2 знач.). Раптам здалося, што за акном па вуліцы нехта прайшоў і шаснуўся ў брамку.Скрыган.Змяя мякка шаснулася ўніз.Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
imagine
[ɪˈmædʒɪn]
v.
1) уяўля́ць
2) ду́маць; меркава́ць, лічы́ць; здага́двацца
She imagined someone was watching her — Ёй здава́лася, што не́хта сачы́ў за ёю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пато́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Таргануць некалькі разоў. Паторгаў [Сяргей] за дзверы — яны былі зашчэплены, нясмела пастукаў.М. Стральцоў.Селянін паторгаў лейцамі, адкормлены буланы конь важна патрухаў.Новікаў.Нехта заварушыўся, паторгаў нагамі і сціх.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запылі́цца1, ‑пылюся, ‑пылішся, ‑пыліцца; зак.
Пакрыцца пылам. [Дзядзька] нават башлык адвёў на шапку, каб .. не запылілася.Баранавых.— Каля мукі ходзячы, вядома, што запылішся, — сказаў нехта з завознікаў.Сабаленка.
запылі́цца2, ‑ліцца; зак.
Пачаць пыліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́ціць, змечу, змеціш, змеціць; зак., каго-што.
Разм.
1. Заўважыць, прыкмеціць. От жа бывае так: як ні хавайся, а ўсё роўна нехта змеціць цябе.Скрыган.
2. Паставіць меткі (скрозь, на ўсім); памеціць усё. Змеціць дрэвы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́шчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; незак.
Разм. Пралазіць, прабірацца з цяжкасцю; лезці куды‑н. Няхутка задрамаў... Чую, што нехта пад коўдру тышчыцца.Мыслівец.То перад вачыма, то тамака вунь, уводдалі — тышчылася вясенняе зяленіва, лезла напралом.Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мудраге́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., надчым і без дап.
Разм. Тое, што і мудраваць (у 2 знач.). [Дзед:] — Справа наша простая. Мудрагеліць тут няма чаго.Якімовіч.Нехта крыкнуў сакратару: — Не мудрагель, а гавары што трэба.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасігналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што і без дап.
1. Падаць сігнал, прасігналіць.
2.перан. Папярэдзіць, паведаміць аб чым‑н., што адбылося ці можа адбыцца. Недзе ў сэрцы нехта нябачны ўжо прасігналізаваў гэтую радасную вестку.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паро́ўну, прысл.
На роўныя часткі; у аднолькавай колькасці. Жылі ўсе дружнай камунай. Даілі кароў і малако дзялілі на ўсіх дзяцей пароўну.Курто.Іду і веру: нехта шчасце дзеліць Пароўну ўсім — На ўсе на свеце дні.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.
Мець прыступ кашлю; хварэць на кашаль. За перагародкай, дзе жанчыны, нехта кашляе, бухае, як у бочку. Застуджаныя грудзі.Пташнікаў.Саўка Чужахвал заўсёды кашляў, а гэта і зусім закашляўся на дварэ.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)