Татымбет (музыкант) 5/223

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тэнэрына (музыкант) 9/358

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Флейшман (музыкант) 7/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гудо́шнік, ‑а, м.

Уст. Музыкант, які іграў на гудку (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тале́рачнік, ‑а, м.

Разм. Музыкант, які іграе на талерках (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Музы́чыць ’іграць’ (ТС). Палескае. Да музы́ка ’музыкант’. Гл. му́зыка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гітары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на гітары.

|| ж. гітары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. гітары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аргані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на аргане.

|| ж. аргані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аргані́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

менестрэ́ль, ‑я, м.

Вандроўны паэт-музыкант у Францыі і Англіі ў сярэднія вякі.

[Фр. ménestrel, англ. minstrel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сазанда́р, ‑а, м.

Музыкант — удзельнік народнага інструментальнага ансамбля ў Азербайджане, Арменіі, Грузіі і Іране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)