Verbum

акале́лы, -ая, -ае.

1. Змерзлы, моцна азяблы.

Акалелыя рукі.

2. Мёртвы (часцей пра жывёлін).

А. воўк.

акачане́лы, -ая, -ае.

Які моцна замёрз, застыў ад холаду; адубелы.

Акачанелыя рукі.

|| наз. акачане́ласць, -і, ж.

ля́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Моцна стукнуцца аб што-н.

Л. рукой аб вушак.

прыхво́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Хварэць часта, але не моцна.

У апошні час стары прыхворвае.

разнервава́цца, -нерву́юся, -нерву́ешся, -нерву́ецца; -нерву́йся; зак.

Пачаць вельмі нервавацца, прыйсці ва ўзбуджаны стан; расхвалявацца.

Моцна р.

рассла́бнуць, -ну, -неш, -не; рассла́б, -бла; -ні; зак. (разм.).

Моцна аслабець, стаць слабым.

Р. ад ношы.

рассмяя́цца, -мяю́ся, -мяе́шся, -мяе́цца; -мяёмся, -меяце́ся, -мяю́цца; -ме́йся; зак.

Пачаць моцна смяяцца, адказаць смехам.

Недарэчна р.

хо́дыр, -у, м.

У выразе: хадзіць ходырам (разм.) — моцна трэсціся, хістацца.

Ад ветру палатка ходзіць ходырам.