ды́каць
‘прысядаць, рабіць рэверанс; павольна, нібы прысядаючы, ісці; моцна біцца (пра сэрца); трэсціся’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ды́каю | ды́каем | |
| ды́каеш | ды́каеце | |
| ды́кае | ды́каюць | |
| Прошлы час | ||
| ды́каў | ды́калі | |
| ды́кала | ||
| ды́кала | ||
| Загадны лад | ||
| ды́кай | ды́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ды́каючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)