удружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак., каго-што каму і без дап.

Аказаць сяброўскую паслугу; узычыць.

Удружы мне, суседка, расады.

Вось дык удружыў! (гаворыцца іранічна ў знач.: зрабіў шкоду, непрыемнасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

няго́жа нареч., в знач. сказ., разг. него́же;

на табе́, бо́жа, што мне н.погов. на тебе́, бо́же, что мне него́же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

доводи́ться несов.

1. в разн. знач. даво́дзіцца;

он дово́дится мне дя́дей ён даво́дзіцца мне дзя́дзькам;

2. страд. даво́дзіцца; см. доводи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сват сват, род. сва́та м., мн. сваты́, -то́ў;

он мне ни сват ни брат ён мне ні сват ні брат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

противоре́чить несов.

1. супярэ́чыць;

противоре́чить действи́тельности супярэ́чыць рэчаі́снасці;

2. (прекословить, возражать) пярэ́чыць;

он мне всегда́ противоре́чит ён мне заўсёды пярэ́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

позвони́ть сов., в разн. знач. пазвані́ць, (долго, неоднократно) папазво́ньваць, папазвані́ць;

позвони́ть в ко́локол пазвані́ць у звон;

позвони́ мне пазвані́ мне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Валы́ніцца ’валэндацца, займацца, цягнуць час’ (КТС): «мне няма калі з табой валыніцца». Да валыніць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пато́ля, -і, ж.

1. Спачувальныя адносіны да слабейшых, спагада.

Адчуваць патолю з боку каго-н.

2. Патуранне, патаканне.

Не даваць патолі сыну.

3. Задаволенасць, супакоенасць.

Гэта паездка прынесла мне патолю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чмуры́ць, чмуру́, чму́рыш, чму́рыць; незак. (разм.).

1. каго-што. Адурманьваць, тлуміць.

Не чмуры мне галавы.

2. каго. Ашукваць, абдурваць, збіваць з толку каго-н.

|| зак. ачмуры́ць, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Аво́хці ’гора мне’ (БРС, Янк. БП, Нас., Бяльк., Гарэц.) да а(в)ох ці выклічнікавага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)