парадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., што.

Стаць прычынай узнікнення, з’яўлення чаго-н.

Пачутае пра яго парадзіла ўва мне непрыемнае пачуццё да гэтага чалавека.

|| незак. параджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́тнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Трымаць што-н. у сакрэце¹ (у 1 знач.).

Мне няма чаго с., я ўсё раскажу.

2. Шаптацца.

Аб чым вы там сакрэтнічаеце?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак., каго-што каму і без дап.

Аказаць сяброўскую паслугу; узычыць.

Удружы мне, суседка, расады.

Вось дык удружыў! (гаворыцца іранічна ў знач.: зрабіў шкоду, непрыемнасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няго́жа нареч., в знач. сказ., разг. него́же;

◊ на табе́, бо́жа, што мне н. — погов. на тебе́, бо́же, что мне него́же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доводи́ться несов.

1. в разн. знач. даво́дзіцца;

он дово́дится мне дя́дей ён даво́дзіцца мне дзя́дзькам;

2. страд. даво́дзіцца; см. доводи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позвони́ть сов., в разн. знач. пазвані́ць, (долго, неоднократно) папазво́ньваць, папазвані́ць;

позвони́ть в ко́локол пазвані́ць у звон;

позвони́ мне пазвані́ мне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

противоре́чить несов.

1. супярэ́чыць;

противоре́чить действи́тельности супярэ́чыць рэчаі́снасці;

2. (прекословить, возражать) пярэ́чыць;

он мне всегда́ противоре́чит ён мне заўсёды пярэ́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сват сват, род. сва́та м., мн. сваты́, -то́ў;

◊

он мне ни сват ни брат ён мне ні сват ні брат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валы́ніцца ’валэндацца, займацца, цягнуць час’ (КТС): «мне няма калі з табой валыніцца». Да валыніць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пато́ля, -і, ж.

1. Спачувальныя адносіны да слабейшых, спагада.

Адчуваць патолю з боку каго-н.

2. Патуранне, патаканне.

Не даваць патолі сыну.

3. Задаволенасць, супакоенасць.

Гэта паездка прынесла мне патолю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)