парадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., што.

Стаць прычынай узнікнення, з’яўлення чаго-н.

Пачутае пра яго парадзіла ўва мне непрыемнае пачуццё да гэтага чалавека.

|| незак. параджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)