◎ Мэтлік ’малая ўкладка снапоў у полі’ (цэнтр.-зах., ДАБМ, к. 286; Яруш.; лаг., Шатал.). Да мэндлік (гл.). Выпадзенне абумоўлена лакальнай (палескай) гіперправільнасцю рэфлексе польск. ‑ę‑ перад зубным.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ручаёк
1. Малая рэчка (Навагр., Слаўг.).
2. Веснавы, дажджавы, крынічны струмень (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Napf
m -(e)s, Näpfe паўмі́сак, (мала́я) мі́ска, ку́бак
den ~ voll schöpfen — набра́ць [налі́ць] по́ўную мі́ску
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
flower girl
1) мала́я дзяўчы́нка ў вясе́льным картэ́жы
2) кве́тачніца, гандля́рка кве́ткамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
minnow
[ˈmɪnoʊ]
n., pl. -nows or coll. -now
жыве́ц, пячку́р, ве́льмі мала́я ры́бка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
privy
[ˈprɪvi]
1.
adj.
прыва́тны; асабі́сты
2.
n., pl. -vies
мала́я знадво́рная прыбіра́льня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Маленя́ ’маленькая істота’ (ТС) прымыкае да ўкр. моўнага арэалу, дзе маля́ ’малыш’, гуц. мале́ ’малое цялё’. Параўн. і рус. арханг. ма́ля ’малыш’, ’эй, малы!’ Прасл. рэгіяналізм malę ’малая істота’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rarity [ˈreərəti] n.
1. рэ́дкасць; мала́я распаўсю́джанасць;
Such stamps are expensive because of their rarity. Гэтыя маркі дарагія, таму што яны рэдкія.
2. : an object of great rarity рарытэ́т; рэ́дкая з’я́ва; дзі́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вэ́длік ’сноп’ (Сцяшк. МГ). Слова не зусім яснае па паходжанню. У іншых крыніцах яго няма, няма і ў суседніх мовах (рус., укр., польск.). Можна толькі прывесці некаторыя меркаванні наконт магчымасці этымалагізавання. У бел. мове ёсць слова мэ́длік (з шматлікімі фанетычнымі і марфалагічнымі варыянтамі; гл. ДАБМ, 874–877, № 286), якое азначае ’малая ўкладка снапоў у полі’. Можна думаць, што вэ́длік узнікла дысіміляцыяй з мэ́длік (м — л > в — л), а значэнне ’сноп’ (калі сапраўды такое ёсць) развілося з ’малой укладкі снапоў’ (’малая ўкладка снапоў > сноп’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Schérflein
n -s, - (мала́я) до́ля, (малы́) укла́д
sein ~ béitragen* [spénden, béisteuern, gében*, níederlegen] — уне́сці сваю́ ле́пту [свой укла́д]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)