ду́бчык, ‑а, м.
Памянш. да дубец; невялікі дубец. У кустах на выгане, пры чарадзе гусей, стаяла з дубчыкам у руках малая дзяўчынка. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)