fuck1 [fʌk] n. slang, taboo
1. тра́ханне (палавы акт)
2. : (ужываецца для ўзмацнення выразу здзіўлення, гневу і да т.п.); What the fuck are you doing here? Якога чорта/ліха ты тут робіш?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́скрабціся, ‑буся, ‑бешся, ‑бецца; зак.
Разм. Выбрацца з цяжкага становішча; выкруціцца. Выскрабціся з даўгоў. □ Сяк-так выскрабся [стары] ад хваробы. Чорны. [Алесь:] — Ліха яго ведае, што ён за чалавек. Яшчэ завядзе ў такое месца, што не выскрабешся. Сам то ён выскачыць з лазы і з балота. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Únstern
m -(e)s нешчаслі́вая зо́рка; ліхі́ лёс, лі́ха
únter éinem ~ stéhen* — быць пад нешчаслі́вай зо́ркай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
heck [hek] n., interj. infml лі́ха на яго́!;
a heck of a long time страшэ́нна до́ўга
♦
for the heck of it infml дзе́ля заба́вы; без мэ́ты, про́ста так;
what the heck! infml яко́га д’я́бла!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ліхадзе́й ’вораг’ (Грыг., Бяльк., Шат.; шальч., навагр., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.; пух., З нар. сл.), ’чалавек, які наўмысна робіць зло’ (Растарг.), ліхадзейства ’благія ўчынкі’ (КЭС, лаг.). Укр. лиході́й, рус. лиходей, ст.-рус., ц.-слав. лиходѣи. Прасл. lixodějь (Трубачоў, Эт. сл., 15, 92). Да lixo > ліха і dějati > дзе́яць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раскуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., што.
1. Распаліць (папяросу, цыгару). — Гарыць яшчэ? Дай прыкуру.. Што за ліха, ніяк ... Чакай, я сваю раскуру... Брыль.
2. Разм. Выкурыць. [Партызан:] — Для вас, таварыш начштаба, ёсць асобна на цыгарачку. [Маеўскі:] — Не. Вы мне давайце з агульнай і тую круціце, разам раскурым. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ *Нягі́пта, негіпта ’непраходнае, гіблае месца ў балоце; нешта непрыемнае, цяжкае; няздольны, няварты чалавек’ (ТС). Да геаграфічнай назвы Егіпет, якая ў біблейскай традыцыі стала агульнай назвай для абазначэння беспрасветнай цемры, у тым ліку і ў духоўным плане, гл. глосу ў Скарыны: Егіпет — «темности». Параўн. таксама егіпта ’ліха’ (< грэч., Мовазнавство, 1973, 5, 60).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
evil1 [ˈi:vl] n. fml
1. зло; лі́ха;
good and evil дабро́ і зло;
the struggle of good against evil барацьба́ дабра́ са злом
♦
choose the lesser of two evils выбіра́ць з дзвюх бед ме́ншую
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rock1 [rɒk] n.
1. AmE ка́мень
2. го́рная паро́да
3. скала́, уцёс
♦
on the rocks ≅ на ме́лі;
between a rock and a hard place ≅ між двух агнёў; памі́ж лі́ха і го́ра; у бязвы́хадным стано́вішчы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
жук, ‑а, м.
1. Насякомае з жорсткім надкрыллем.
2. перан. Разм. Пра хітрага, пранырлівага чалавека. «Жук гэты Адзярыха, — думае Саша. — Не пра фермы, вядома, клапоціцца. Але ліха з ім». Навуменка.
•••
Каларадскі жук — буравата-жоўты з чорнымі палоскамі шкодны жук, які аб’ядае лісце бульбы.
Майскі жук — тое, што і хрушч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)