я́вочный в разн. знач. я́вачны;
я́вочная кварти́ра я́вачная кватэ́ра;
я́вочный поря́док юр. я́вачны пара́дак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Кватарава́ць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Янк. I), ’размяшчацца, быць на пастоі (пра войска)’ (ТСБМ). Гл. кватэра 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аслабані́цца, -баню́ся, -бо́нішся, -бо́ніцца; -бо́німся, -бо́ніцеся, -бо́няцца; -баніся́; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць свабодным, парожнім, нікім або нічым не занятым.
Кватэра аслабанілася.
Посуд аслабаніўся.
2. Вызваліцца (ад працы, спраў).
А. ад абавязкаў.
|| незак. аслабаня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. аслабане́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
condominium [ˌkɒndəˈmɪniəm] n. AmE
1. суме́снае домаўлада́нне; кааператы́ўны жылы́ дом, кааператы́ў
2. кватэ́ра ў кааператы́ўным жылы́м до́ме
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
lodging [ˈlɒdʒɪŋ] n.
1. (часовае) жыллё
2. pl. lodgings наёмная кватэ́ра;
He lives in lodgings. Ён здымае кватэру.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ста́нцыя ‘месца прыпынку транспартных сродкаў, вакзал’ (ТСБМ, Бяльк.), ‘кватэра, часовае жыллё, станцыя, заезны дом’ (Нас.), ста́нца ‘станцыя’ (Сл. Брэс.), ста́нцыя ‘тс’ (гродз., Сл. ПЗБ), ста́нцая ‘пакой, памяшканне’ (Сержп.), ста́нця ‘тс’ (Сл. рэг. лекс.). Ст.-бел. станция, станцыя ‘кватэра, месца пастою’, ‘абавязак утрымання праезджых службовых асоб’ (1545 г.) з ст.-польск. stancyja (Булыка, Лекс. запазыч., 190). Сучаснае слова таксама з польск. stancja ‘станцыя’, якое, па адной версіі, узыходзіць да італ. stanza ‘пакой, жыллё’, нар.-лац. stanzia (Мацэнаўэр, Cizí sl., 312; Брукнер, 513; Булыка, там жа), а па другой — з больш ранняга stacja ‘кватэра, заезны дом’ з назалізацыяй у выніку ўплыву слова стан (Слаўскі, JP, 38, 1958, 229; Дзікенман, RS, 21, 196, 139). Польск. Stacja < лац. statiõ стаянка, прыпынак’ (Брукнер, 512; SWO, 699). Гл. ЕСУМ, 5, 396.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жылпло́шча, ‑ы, ж.
Плошча дома, кватэры і пад., прызначаная для жылля; жыллёвая плошча. // Памяшканне для жылля, кватэра. Дэмабілізаваўся [генерал-маёр] і хоча жыць у Мінску, але, каб прапісацца, трэба знайсці вольную жылплошчу. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
quarters [ˈkwɔ:təz] n. pl.
1. памяшка́нне, жыллё, кватэ́ра;
summer quarters ле́тняе памяшка́нне;
the King’s quarters рэзідэ́нцыя караля́
2. каза́рма
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
выго́да ж.
1. удо́бство ср.;
кватэ́ра з ~дамі — кварти́ра с удо́бствами;
2. приво́лье ср., раздо́лье ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пако́й м. ко́мната ж.;
кватэ́ра з двух пако́яў — кварти́ра из двух ко́мнат;
○ прыёмны п. — приёмный поко́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)