Невялікая лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных; зяблік. Жыве берасцянка ў сухіх хвойных і лісцевых лясах, яна не любіць вільготных і балоцістых мясцін.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́шка
(польск. puszka < чэш. puszka, ад ням. Büchse)
1) гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы;
2) апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпрамянення (кобальтавая п.);
3) каробка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Kápsel
f -, -n
1) футара́л, абало́нка, ко́рпус (гадзінніка)
2) тэх. зло́жніца, ка́псуль, кажу́х
3) каро́бка (чарапная, семянная)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Magazín
n -s, -e
1) склад, схо́вішча, кладо́ўка
2) вайск. магазі́н, магазі́нная каро́бка, або́йма
3) (ілюстрава́ны) часо́піс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ту́яс ‘пасудзіна з бяросты для захоўвання або пераноскі чаго-небудзь’ (віл., Сл. ПЗБ), туясо́к ‘берасцяны сасуд для ягад’ (паўн.-усх., КЭС). З рус.ту́ес ‘каробка з бяросты з драўляным вечкам для яек, малака, мукі, солі, грыбоў, ягад’, запазычанага з коміtujes, tujis, удм.tuji̮s ‘тс’, параўн. удм.туй ‘бяроста’ (Фасмер, 4, 115; Лыткін, Зб. Аванесаву, 176–179; Анікін, 560).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
transmission[trænzˈmɪʃn]n.fml
1. перада́ча;
a radio/television transmission радыё-/тэлеперада́ча;
the transmission of rightslaw перада́ча право́ў
2. перасы́лка; перано́с;
the transmission of money by telegraph пераво́д гро́шай па тэлегра́фе;
the transmission of a disease перада́ча хваро́бы
3.tech. перада́ча, каро́бка перада́ч
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ско́расцьж., в разн. знач. ско́рость;
вялі́кая с. — больша́я ско́рость;
мала́я с. — ма́лая ско́рость;
узраста́ючая с. — возраста́ющая ско́рость;
сярэ́дняя с. — сре́дняя ско́рость;
○ каро́бка скарасце́й — коро́бка скоросте́й;
касмі́чная с. — косми́ческая ско́рость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Zárge
f -, -n
1) во́бад, абадо́к, край
2) ра́ма (у акне); дзвярна́я каро́бка
die ~ éines Édelsteines — апра́ва кашто́ўнага ка́меня
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пу́шка1, ‑і, ДМ ‑шцы; Рмн. ‑шак; ж.
1. Гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы і прызначаецца для паражэння далёкіх, адкрытых і хуткарухомых цэлей. Пушка вытыркнулася ствалом з-за куста і, уздрыгнуўшыся, грымнула.М. Ткачоў.
2. Апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпрамянення. Кобальтавая пушка.
пу́шка2, ‑і, ДМ ‑шцы; Рмн. ‑шак; ж.
Разм.Каробка (у 1 знач.). Ганна Сымонаўна ўзяла пушку запалак, чырканула.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ко́раб ’пасудзіна, сплеценая з лубу, саломы і пад.’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Нар. лекс., КЭС, лаг., Бяльк., Нар. сл., З нар. сл.), корабам стаць ’павялічыцца, расшырыцца (пра галаву)’ (Жыв. сл.), поўны кораб, сем корабаў, як з кораба ’у вялікай колькасці’ (ТСБМ). Укр.короб, рус.короб, ст.-рус.коробъ ’тс’, славен.kraba ’каробка’, польск.kroba ’плеценая каробка’. Мы не бачым магчымасці для рэканструкцыі прасл.korbъ, паколькі няма надзейных паўднёваславянскіх адпаведнікаў. Славен.kraba — новае запазычанне з іншых славянскіх моў (Безлай, 2, 77). Таму трэба вярнуцца да этымалогіі Міклашыча (130), згодна з якой у гэтым выпадку мы маем справу з запазычаннем з лац.corbis ’карзіна’ (непасрэдна або праз с.-в.-ням.korb ’тс’). Гл. таксама Бернекер, 1, 568–569; Брукнер, 267. Фасмер (2, 331), які зыходзіць выключна з фанетычных крытэрыяў, разглядае лацінскія, германскія і нават літ.kar̃bas, лат.kar̂ba як спрадвечна роднасныя са славянскімі. Параўн. Фрэнкель, 220, дзе балтыйскія лексемы лічацца славянізмамі.