opłatek

opłat|ek

м. аплатка;

dzielić się ~kiem — дзяліцца аплаткай (калядны звычай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyjmować się

незак.

1. прымацца (пра расліны);

2. распаўсюджвацца; уваходзіць у звычай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

given

[ˈgɪvən]

adj.

1) да́дзены, пада́дзены

example given above — пада́дзены вышэ́й пры́клад

2) схі́льны, які́ ма́е звы́чай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

retain

[rɪˈteɪn]

v.t.

1) затры́мваць, захо́ўваць (звы́чай, ко́лер)

2) захо́ўваць у па́мяці, па́мятаць

3) найма́ць (асабл. адвака́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rite

[raɪt]

n.

1) абра́д, рытуа́л -у m.

rite of baptism — абра́д хро́сту

2) звы́чайm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

брыльянці́н, ‑у, м.

Касметычны сродак для валасоў, які надае ім бляск. Першым кінуўся ў вочы Станеўскі. Узмужнелы, пастрыжаны, як мелі звычай стрыгчыся нямецкія вайсковыя — пад высокую польку, з чорнымі і бліскучымі ад брыльянціну валасамі, з жоўтымі рамянямі, ваяўніча скрыжаванымі на грудзях. Карпюк.

[фр. brillantine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навасе́лец, ‑льца, м.

Тое, што і навасёл. У бабулі ў руках клуначак з хлебам і соллю. Гэта першае, што будзе ўнесена ў новую кватэру. Такі стары звычай навасельцаў. Юрэвіч. Пазней.. [янотападобны сабака] стаў навасельцам на Украіне, адкуль пачаў перасяляцца на паляўнічыя ўгоддзі Беларусі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stte

f -, -n звы́чай; pl но́равы

ndre Länder, ndre ~n — ко́жны край ма́е свой звы́чай; старажы́тныя звы́чаі

~n und Gebräuche — звы́чаі і но́равы

so ist es bei uns ~ — так у нас заве́дзена [прыня́та]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

convention

[kənˈvenʃən]

n.

1) сход -у m.; зьезд -у m.

2) дамо́ва, зго́да f.

3) звы́чайm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

звы́чка ж

1. (прывычка) Gewhnheit f -, -en; ngewohnheit f -, -en; Maneren pl (манеры);

2. разм (звычай, традыцыя) Brauch m -(e)s, Bräuche; Stte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)