zwyczaj, ~u

м.

1. звычай; нораў;

2. навык, звычка; звычай;

mieć zwyczaj (w ~u) — мець звычку;

wejść w zwyczaj — увайсці ва ўжытак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)