monitor2 [ˈmɒnɪtə] v.
1. нагляда́ць, кантралява́ць
2. збіра́ць інфарма́цыю з ра́дыё і тэлеперада́ч і́ншых краі́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Со́біць, звычайна безасабовае со́біла ‘прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць што-небудзь нечаканае’ (ТСБМ, Касп., Шат., Гарэц., Янк. 3.), ‘прышлося, выпала’ (Варл.). Укр. собічити ‘прысвойваць’, рус. со́бить ‘запасіць, збіраць’, со́биться ‘збірацца, рыхтавацца’, польск. sobić ‘запасіць, збіраць; прысвойваць’, чэш. sobiti(si) ‘прысвойваць’, серб.-харв. sobičati se ‘асвойвацца, прывыкаць (да горада, людзей)’. Ад займенніка сабе (гл.), параўн. Махэк₂, 565.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fałdować
незак. збіраць у зборкі, рабіць складкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
факусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.
1. Збіраць прамяні ў фокус¹ (у 1 знач.; спец.).
Ф. прамяні.
2. Устанаўліваць фокус¹ (у 2 знач.; спец.).
Ф. адлюстраванне.
3. перан. Сканцэнтроўваць, засяроджваць (думку, увагу і пад.).
Ф. погляд на чым-н.
|| зак. сфакусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.
|| наз. факусі́раванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гуртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.
1. Збіраць у гурт; групаваць, канцэнтраваць. — А ваш, таварышы, абавязак — шырыць, развіваць паўстанне, збіраць народ, гуртаваць яго ў баявыя групы. Колас. Камуністы ў лясным гушчары палкі партызан гуртавалі. Ставер.
2. перан. Аб’ядноўваць, збліжаць на аснове адзінства поглядаў, сумесных дзеянняў. Трэба, трэба, пясняр, Песню гэткую даць, Каб яна памагла Сілы нам гуртаваць. Танк. Родным словам мы грознай парою Гуртавалі рады змагароў. Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касцяні́цы, -ні́ц
1. только мн., бот. (о растении) костяни́ка ж.;
2. собир. костяни́ка ж.;
збіра́ць к. — собира́ть костяни́ку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
малі́ны, -лі́н
1. только мн., бот. (о растении) мали́на ж.;
2. собир. мали́на ж.;
збіра́ць м. — собира́ть мали́ну
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
чарні́цы, -ні́ц
1. только мн., бот. (о растении) черни́ка ж.;
2. собир. черни́ка ж.;
збіра́ць ч. — собира́ть черни́ку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
гарэ́лішча, ‑а, н.
Тое, што і пажарышча. // Выгаралае месца ў лесе. Аматары.. ідуць са сваімі кошыкамі збіраць смаржкі. Гэта першыя грыбы нашых лясоў, якія растуць на пагорках, гарэлішчах. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Напараджа́ць ’збіраць, рыхтаваць’ (Юрч.). Магчыма, да *параджиць, дзеяслова, які мог быць утвораны ад парадак, парадкаваць пад уплывам нараджаць ’адзяваць, упрыгожваць, рыхтаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)